I.A.Justice Watch انجمن بین المللی دیدبان عدالت

نسخه آزمابشی

۸۹ مطلب در مرداد ۱۳۹۵ ثبت شده است

06/22/2014
کتاب دموکراسی اصیل، نوشته عبدالحمید شهرابی» با حضور سفرای کوبا، ونزئولا، بلیوی، مدیرکل سابق اداره آمریکای جنوبی وزارت امور خارجه، رئیس کتابخانه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی و تعدادی از انجمن های فعال در حوزه عدالت در آخرین روز از بهار در تالار همایش های کتابخانه ملی رونمایی شد.

در این مراسم که مدیرعامل و کارشناس امور بین الملل انجمن و نیز جمعی از هواداران فرهنگ مقاومت و مبارزه با استکبار و امپریالیسم حضور داشتند محمد رجبی، رییس کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اظهار داشت: ما به عنوان نماینده کتابخانه مجلس شورای اسلامی و کتابخانه ملی علاقه‌مندیم که کمیته‌ای را برای ترجمه کتاب‌های کوبا به فارسی و بالعکس داشته باشیم.

 وی با بیان اینکه انقلاب کوبا در واقع، نقطه آغاز بیداری بسیاری از مردم جهان بوده است، گفت: در زمان حمله آمریکا در خلیج خوک‌ها به کوبا باورکردنی نبود که کشور کوچکی مانند کوبا درست در دهان آمریکا چنان قدرتی داشته باشد که به این خوبی، از استقلال و حیثیت خود در برابر آمریکای امپریالیست محافظت کند و زمانی که کوبا موفق شد در برابر آمریکا مقاومت کند، بسیاری از کشورها نیز به آزادی خودشان امیدوار شدند.

رجبی تصریح کرد: مساله مهم‌تر از انقلاب کوبا، «اراده» این کشور در مقاومت علیه توطئه‌های آمریکاست که هنوز هم نیز (55 سال) دوام دارد و عامل این مقاومت چیزی نیست جز جنبه «عدالت‌طلبانه» انقلاب کوبا که باعث ارتباط میان مردم و دولت آن شده است؛ چراکه وقتی امکانات این کشور به نحو عادلانه با ظهور فیدل کاسترو بین مردم توزیع شد رابطه بی‌واسطه‌ای بین مردم و دولت ایجاد و باعث شد که مردم کوبا خود حافظ انقلاب خودشان باشند و تا به امروز بتوانند از ارزش‌های این انقلاب پاسداری کنند.

«ولادیمیر آندرس گونزالس کسادا»، سفیر کوبا در ایران در مورد کتاب «دموکراسی اصیل» گفت: کتابی که امروز رونمایی می‌شود، شاید از نظر حجم، کتاب کوچکی باشد اما از نظر محتوا دارای ارزش بالایی است؛ چرا که طرز تفکر و تدبیر شخصی ایرانی در خصوص ثابت بودن عقاید خودش را نشان می‌دهد. شهرابی مردی صادق و متفکر است که زندگی خود را وقف انجام کارهای ارزشمند در دنیا کرده و چیزهایی که به آن اعتقاد دارد را با استحکام و تحکم به دست آورده است.

سفیر کوبا در ایران، در ادامه پس از بیان تعاریفی درباره «دموکراسی» که محور بحث این کتاب است، گفت: در کوبا شکلی از دموکراسی وجود دارد که از طریق تصمیم‌گیری توده مردمی که در انقلاب کوبا نقش داشتند، انجام می‌گیرد؛ انقلابی که قدمت آن به صدها سال قبل یعنی مقاومت مردم کوبا علیه استعمار اسپانیا و استعمار نو  آمریکایی ها برمی‌گردد. از این رو، کوبا دارای دموکراسی اصیل و عمیقی است که اعضای آن به صورت آزاد و برابر در کنار هم زندگی می‌کنند و سعی ما بر آن است که این کتاب به زبان اسپانیایی برگرانده شود تا در کل دنیا به عنوان یک اثر جاودان باقی بماند.

احمد سبحانی، مدیرکل سابق اداره آمریکای جنوبی وزارت امور خارجه، یکی دیگر از سخنران‌های این مراسم بود که اشاره‌ای کوتاه به پیشینه روابط ایران و کوبا داشت.

سبحانی در این رابطه گفت: بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، کوبا نخستین کشوری بود که با آن ارتباط برقرار کردیم و به همین دلیل بود که اغلب کشورهای آمریکای لاتین در آن زمان، کوبا را تحت تحریم‌های شدیدی قرار دادند و با آن قطع رابطه کردند اما امروز شاهد آن هستیم که همین کشورها سازمانی را بدون حضور آمریکای شمالی با حضور فعال کوبا تشکیل دادند.

حمید شهرابی، نویسنده کتاب «دموکراسی اصیل» نیز سخنان خود را به رابطه ایران و کوبا اختصاص داد و گفت: پیش از آنکه روابط ایران و کوبا در 35 سال پیش (بعد از انقلاب) برقرار شود، ایران به اتفاق اسراییل، ژاندارم منطقه بود اما امروز ایران در منطقه مبدل به پایگاه اصلی مبارزه با نظام سلطه و اسراییل شده است.

وی ادامه داد: کما اینکه 35 سال پیش، کوبا در منطقه آمریکای لاتین تنها بود اما امروز به شکرانه نقش محوری‌اش، تبدیل به جبهه مقاومتی در منطقه آمریکای لاتین شده است و این اغراق نیست اگر ایران و کوبا را به عنوان پایگاه‌های مبارزه با نظام سلطه در جهان بدانیم و دقیقا به همین علت است که روابط و تحکیم روابط بین این دو کشور، از اهمیت خاصی برخوردار است.

شهرابی گفت: اهمیت و تحکیم روابط این دو کشور به حدی است که وقتی اسناد لانه جاسوسی افشا شد، اسنادی در رابطه با تلاش آمریکایی‌ها مبنی بر توقف و مانع شدن آمریکا در ایجاد روابط بین کوبا و ایران آشکار شد.

وی سپس به دستاوردهای روابط میان این دو کشور اشاره کرد و گفت: دستاوردهای این روابط به اعتقاد من پاسخگوی نیاز این دو کشور هم در سطح دولت‌ها و هم در سطح ملت‌ها نبوده است و جا دارد که روابط اقتصادی، سیاسی و اجتماعی میان دولت‌ها تقویت شده و آشنایی بیشتری بین دو این کشور از هم صورت گیرد.

رونمایی از کتاب «دموکراسی اصیل» با مشارکت سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران، کتابخانه مجلس شورای اسلامی، نشر مضمون، خانه آمریکای لاتین و سفارت جمهوری کوبا در تهران انجام شد.


10/28/2013

حسین سیروس مدیرعامل انجمن و دکتر احمد نادری از اعضای شورای مشاورین علمی انجمن ضمن حضور در مقر سازمان ملل متحد در وین از نزدیک با فرآیندهای اجرایی و فعالیتهای موضوعی مجامع وابسته به آن سازمان آشنا شدند.

مؤسسات و دفاتری که در فرصت حضور در مقر سازمان ملل متحد در اتریش مورد بازدید و مراجعه قرار گرفت عمدتاً در حوزه مبارزه با فساد و جرایم سازمان یافته، مبارزه با مواد مخدر، فعالیتهای حوزه زنان، امور صنعتی و زیربنایی، فناوریها و انرزیهای نوین (انرژی اتمی)، خلع سلاح و تروریسم و ... بودند که نمایندگان انجمن ضمن بحث و گفتگو با کارشناسان و برخی از اعضای نمایندگیهای کشورهای مختلف نزد سازمان ملل متحد و معرفی اهداف و فعالیتهای انجمن بین المللی دیدبان عدالت به بررسی چگونگی فرآیند و تعامل سازمانهای غیردولتی در عرصه مقابله با جرم، نقض حقوق بشردوستانه، مبارزه با تروریسم، مقابله با تبعیض و نژادپرستی و تلاش برای ارتقای جایگاه اجتماعی زنان در عرصه های ملی و بین المللی با سازمان ملل متحد بعنوان بزرگترین نهاد صلاحیت دار بین المللی و هم افزایی فعالان اجتماعی و مؤسسات مردم نهاد فعال در حوزه بین المللی پرداختند.


09/28/2013 نوار اخبار وقایع و تحولات

فلسطین یک قضیه اسلامی و یا عربی نیست بلکه قصه رنج و محنت ملتی است که از خانه و کاشانه خود رانده شده اند و در طول 65 سال اخیر جز ستم، آوارگی، مصیبت و کشتار، مشاهده نکرده و همواره از ابتدایی ترین حقوق انسانی خویش محروم بوده‌ است

فلسطین یک قضیه اسلامی و یا عربی نیست بلکه قصه رنج و محنت ملتی است که از خانه و کاشانه خود رانده شده اند و در طول 65 سال اخیر جز ستم، آوارگی، مصیبت و کشتار، مشاهده نکرده و همواره از ابتدایی ترین حقوق انسانی خویش محروم بوده‌ است؛ استمرار این مصائب و نقض حقوق بنیادین ملت فلسطین قلب هر انسان آزاده ای را به درد می آورد. اگرچه برخی مسئله فلسطین را یکی از پیچیده‌ترین مسائل سیاسی و حقوقی در سطح جهانی می دانند اما از نگاه وجدانهای بیدار بشری و شخصیتهای مستقل جامعه جهانی این مسئله کاملاً واضح و روشن است. سرزمینی با نیرنگ و فریب و به زور اسلحه غصب شده، ملتی از سرزمین پدری خود رانده شده و مردمی دیگر از اقصی نقاط دنیا به آنجا مهاجرت نموده اند و اکنون نیز راه حل ساده است؛ از آنجائیکه مراجعه به افکار عمومی یک ملت، بهترین گزینه برای تعیین سرنوشت آنها می‌باشد و تمامی مردم فلسطین و ساکنین واقعی این سرزمین اعم از مسلمانان، یهودیان و مسیحیان میبایست برای تعیین سرنوشت و انتخاب و اعمال حاکمیت خویش وارد عمل شوند، برگزاری یک همه پرسی آزاد و عادلانه و منطبق با موازین و استانداردهای بین المللی، می تواند مسیر شایسته ای برای مشارکت مردم فلسطین در تعیین سرنوشت خویش باشد. حق بازگشت فلسطینیان به سرزمین مادری ،حق تعیین سرنوشت و تحقق یک دولت مستقل به پایتختی قدس شریف  باید رسمیت شناخته شده و استیفا گردد. شایسته است سازمان ملل متحد بعنوان اصلی ترین نهاد مسئول برقراری صلح و امنیت در جهان با تعیین برنامه ای مشخص نسبت به حل این موضوع بعنوان یکی از  دغدغه های اولویت دار جهانی؛ اقدام نماید. در حالیکه گروه های مردمی مقاومت که براساس قاعده حقوقی دفاع مشروع از خانه و کاشانه خویش دفاع می کنند، به تروریسم متهم می شوند رژیم اشغالگر قدس با نادیده گرفتن بنیادی ترین اصول حقوق بین الملل، مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر و حقوق ملل متحد از تصمیمات صریح و قانونی نهادهای صلاحیت دار بین‌المللی مانند مجمع عمومی و شورای امنیت سرپیچی می کند. اقدام به نقض کنوانسیون‌ها و قطعنامه‌های بین المللی، ارتکاب جنایات عدیده جنگی، پاکسازی نژادی، آپارتاید، نقض گسترده و نظام‌مند حقوق بشر و تروریسم دولتی از جمله مواردی است که میبایست در یک محکمه عادلانه بین المللی مورد بررسی و پیگیری قرار گیرد. این در حالی است که ایالات متحده آمریکا با اعمال فشار و اعمال ناعادلانه حق وتو از اتخاذ هرگونه تصمیم بین المللی در محکومیت این رژیم جلوگیری می نماید.
انجمن بین المللی دیدبان عدالت بر این باور است که اجرای عدالت توسط مجریان عادل و با مشارکت ساکنان واقعی این سرزمین تنها راه حل مسئله فلسطین است که این مهم نیازمند نقش آفرینی بیشتر و مؤثرتر سازمان های غیر دولتی و سازمان های بین المللی برای تحقق عدالت است. به امید برقراری صلح و عدالت پایدار برای ملت مظلوم فلسطین.

8/9/92-  تهران
29 نوامبر 2013
25 محرم 1435

استاد دانشگاه کلمبیای آمریکا افشای جنایات آمریکا با انتشار گزارش شکنجه‌های سنا را نشان از استانداردهای دوگانه دولت آمریکا در مواجه با مساله تروریسم و افراطی‌گری می‌داند.
به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری فارس، انتشار گزارش روز سه‌شنبه کمیته اطلاعات سنای آمریکا از مستندات شکنجه مظنونان با بهانه مبارزه با تروریسم، دلیلی شد تا گفت‌وگویی داشته باشیم با یکی از اساتید دانشگاه های آمریکا، پروفسور «آلبرت بینیناچویلی» در حاشیه کنفرانس بین‌المللی مبارزه با تروریسم و افراطی گری.

گزارش سنا که با تاخیری 4 ساله و البته با سانسور بخش‌ های زیادی، تنها 499 صفحه‌ از 6700 صفحه آن، توسط آژانس مرکزی اطلاعات این کشور منتشر شد، از شکنجه‌های غیر انسانی آمریکا به بهانه مبارزه با تروریسم و با بهانه شناسایی عوامل حمله به برج های دو قلوی نیویورک پرده برداشت اما این تنها گوشه ای از اقدامات غیر انسانی نیروهای امنیتی و اطلاعاتی آمریکا را نشان می دهد.

در حاشیه «کنفرانس بین‌المللی جهان علیه خشونت و افراطی گری»‌ که در تاریخ 18 و 19 آذر ماه، در محل دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی وزارت امور خارجه در تهران برگزار شد، گفت و گویی داشتم با پروفسور «آلبرت بینیناچویلی» از اساتید علوم سیاسی دانشگاه کلمبیای آمریکا.

آمریکا که خود مدعی دفاع از حقوق بشر است و همواره به خود اجازه می‌دهد کشورهای دیگر را با ادعای زیر پا گذاشتن حقوق بشر محکوم کند، بر اساس این گزارش در واقع بدترین ناقض حقوق بشر می‌باشد.

پروفسور «بینیناچویلی» انتشار گزارش شکنجه های آمریکا را مساله تعجب برانگیزی  ندانست و گفت انتشار این جنایات آمریکا توسط خود آمریکایی‌ها نشان از همان سیاست‌های دوگانه‌ای است که متاسفانه دولت آمریکا در مسایل مربوط به خشونت و افراطی گری و تروریسم به کار می‌برد.

وی معتقد است، از طرفی دولت آمریکا می‌بایست از موضع خود به عنوان حامی حقوق بشر پشتیبانی کند و با تهیه و افشای این اسناد، وجود این شکنجه ها را نشان می‌دهد که این اقدام آمریکا کمک می‌کند به سیستم تبلیغاتی آن تا تصویر آمریکا را به عنوان مدعی حقوق بشر در جهان موجه و راستگو نشان دهد. به عقیده وی با این وجود این اسناد هم چنان نشان از نقض حقوق بشر و حتی قانون داخلی خود آمریکاست.

این استاد دانشگاه کلمبیا ادامه داد، در زمان جنگ افغانستان، آمریکا برای مخفی نگه داشتن روش‌های غیر انسانی به کار رفته علیه مخالفینش در افغانستان دلایلی را مطرح می کرد که قوانین حقوق بشر را دور بزند؛ در مورد شکنجه ها نیز، برای دور زدن قانون آمریکا، زندانیان در خاک آمریکا زندانی نمی‌شدند بلکه به خاک متحدانش برده شده بودند.

در ادامه دیدگاه وی را در مورد زمان انتشار این گزارش جویا شدم که چرا الان و کمی پیش از روی کار آمدن جمهوری خواهان در مجلس سنا، این گزارش و با این تاخیر طولانی منتشر شده است.

پروفسور بینانچولی گفت، دو مساله مورد اهمیت است؛ یکی این که دیگر امکان مخفی کردن این گزارش وجود نداشته و زودتر از این زمان برخی افشاگری ها درباره این شکنجه‌ها شده بود بنابراین دیگر امکان مخفی کردن تمام این ماجرا نبوده است پس آمریکا مجبور شد این گزارش را منتشر کند. اما امکان دیگر این است که حزب دموکرات از این داستان به عنوان ابزاری برای مبارزات داخلی به سود خود استفاده کند.

آمریکا که خود سرآمد تبعیض و شکنجه است، مدعی از میان برداشتن تروریست های داعش با دخالت نظامی در منطقه خاورمیانه می باشد. در این باره دکتر بینیناچویلی حملات نظامی آمریکا علیه مواضع تروریست های داعش را بی تاثیر عنوان کرد. به اعتقاد وی هیچ وقت حداقل در دهه های اخیر یک مورد را نمی توان یافت که صرفا حمله نظامی و دخالت نیروی نظامی قادر باشد مشکلی را برای همیشه حل و فصل کند.

وی با اشاره به حملات و هجوم آمریکا به افغانستان و عراق و اشاره به مداخلات گسترده آمریکا در این کشورها گفت اقدامات نظامی نه تنها نتیجه ای نداشته بلکه تزلزل و خرابی های این کشورها را بیش از پیش کرده است. به نظر وی مسایل خاورمیانه مسایل پیچیده ای هستند و همه مسایل سیاسی و اعتقادی و دینی و اقتصادی با هم مطرح می باشند در نتیجه راه حل نظامی، در حل منطقه کارساز نخواهد بود و دخالت نظامی آمریکا مسایل را بدتر خواهد کرد.

در مورد مسایل داخلی آمریکا نیز از ایشان و تبعیض نژادی علیه اقلیت سیاه پوست و مصونیت قضایی برای افسران قاتل سفید پوست سوال کردم.

دکتر بینیناچویلی در پاسخ گفت که متاسفانه تبعیض نژادی در ذهن اکثریت آمریکایی ها هم چنان وجود دارد. روند تبعیض زدایی روند طولانی در آمریکا داشته اما با وجود انتخاب اوباما رییس جمهوری هم‌چنان در ذهن افراد هست.

بیش از 150 سال پیش رد زمان جنگ داخلی آمریکا تاریخ تبعیض زدایی شروع شده بود و 10 سال بعد از این جنگ که قانونا برابری نژاد در آمریکا اعلام شد اما در خیلی از ایالات آمریکا هنوز قوانین ایالتی وجود داشت که خلاف قانون دولت مرکزی آمریکا بود.

هم چنین در سال 1968 و در زمان مارتین لوتر کینگ که جنبش سیاهان امریکا را سازمان‌دهی کرد، هم‌چنان این تبعیض ها تا امروز وجود داشته است.
12/08/2014
استاد جامعه‌شناسی دانشگاه ایالتی نیویورک با اشاره به وقایع فرگوسن اظهار داشت که این امر ناشی از نژادپرستی، تبعیض و تصورات قالبی موجود در جامعه آمریکایی علیه رنگین‌پوستان و آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار است.

تسنیم_«پیتر کافمن» (Peter Kaufman) استاد جامعه‌شناسی دانشگاه ایالتی نیویورک (State University of New York at New Paltz) در گفت وگو با تسنیم با اشاره به وقایع فرگوسن اظهار داشت که این امر ناشی از نژادپرستی، تبعیض و تصورات قالبی موجود در جامعه آمریکایی علیه رنگین‌پوستان و آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار است. به گفته وی نژاد‌پرستی بخشی از کالبد و استخوان‌بندی ایالات متحده آمریکا است. متن این گفتگو در ادامه آورده شده است:

تسنیم: به نظر شما، وضعیت فرهنگی و اجتماعی ناحیه فرگوسن واجد چه ویژگی‌هایی بود که به چنین ابراز خشم عمومی منتهی شد؟ در واقع چه عوامل فرهنگی و اجتماعی موجود در این ناحیه زمینه را برای شکل‌گیری چنین واکنش عمومی مهیا کرد؟

کافمن: من فکر می‌کنم که این خشم عمومی نتیجه سال‌های طولانی ناکامی و ناامیدی مردم از بی‌عدالتی نژادی، نظام قضایی و حتی جامعه است؛ بی‌عدالتی نژادی در تاریخ آمریکا از این نظر که در هیچ جامعه دیگری به این گونه وجود نداشته است، نظام قضایی نیز از این بابت که هرگز سیستمی نبوده است که براساس شواهد عینی عمل کند و همانند دیگر نهادهای اجتماعی دارای سوگیری است و مبتنی بر پیش‌فرض‌ها، تعصبات و تصورات قالبی افراد است؛ به نظر من تعداد فراوان افرادی که اعتراض خود را در مورد فرگوسن  سر می‌دهند، تنها یک مثال دیگر و تازه‌تری از شیوه‌ای است که آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار از برخوردای از یک سهم و برخورد منصفانه در زمینه عدالت و برابری، محروم هستند.

تسنیم: با توجه به وضعیتی که تشریح کردید، ممکن است شاهد وقوع اعتراضات دیگری در سنت‌لوئیس و فرگوسن باشیم؟ آیا احتمال دارد که دوباره چنین وقایعی رخ دهند؟

کافمن: در واقع من فکر می‌کنم که خشم و انزجار عمومی در اینجا پایان نیافته است. به نظر من چنین وقایعی، طی چند هفته آینده در آمریکا ادامه یابد، جایی که مردم یأس و ناامیدی خود را از وضعیت فرگوسن و بی‌عدالتی نژادی در آمریکا ابراز می‌کنند. در 30‌ام دسامبر گذشته شاهد بودیم که در نیویورک یک راه‌پیمایی برگزار شد و مردم جمع شده و اعلام کنند که این نوع از بی‌عدالتیِ نژادی از سوی بسیاری از مردم غیرقابل قبول است. ادامه چنین اقداماتی به چگونگی تحرک و به جنبش درآمدن مردم بستگی دارد، اما این جریان‌ها مطمئنا از برخی موارد خاص همچون کشته شدن یک فرد سیاه‌پوست به دست یک افسر پلیس، فراتر خواهد رفت، و زمانی که چنین چیزی رخ دهد مطمئنا تحرک و به جنبش درآمدن بزرگتری رخ خواهد داد،‌ در دانشگاه‌ها، در شهرها، اجتماعات مختلف، مردم به هم پیوسته و اظهار خواهند داشت که این وضعیت "دیگر بس است."

تسنیم: در مورد دیگر شهرهای آمریکا چطور، ما شاهد بودیم که در بسیاری از شهرهای آمریکا، و هم برخی شهرهای کانادا و اروپای غربی اعتراضات و راه‌پیمایی‌هایی انجام شد، آیا چنین تظاهراتی ممکن است در ارتباط با موارد مشابه دیگری نیز رخ دهد؟

کافمن: همانطور که گفتید، چنین رخدادهایی در شهرهای دیگر نیز در جریان است. حتی هم‌اکنون وبسایتی اختصاصی وجود دارد که اعتراضات و اقدامات مرتبط با حادثه فرگوسن را در دیگر شهرها اعلام کرده و بازتاب می‌دهد، در واقع این حرکات از حادثه قتل فرگوسن به عنوان مثالی برای پرداختن به مسائل گسترده‌تر نژادی در آمریکا بهره می‌برند. بنابر این تنها محدود به نیویورک و فرگوسن نیست، بلکه در شهرها و نقاط مختلف ایالات متحده در حال رخ دادن است و من فکر می‌کنم که ادامه خواهد یافت.

تسنیم: همانطور که احتمالا می‌دانید، چند روز پیش دادستان کل آمریکا اعلام کرد که برای مقابله با و کاهش رویه‌های و مسائل نژادپرستانه در این کشور، مجموعه سیاست‌ها و اقداماتی را اتخاذ خواهد کرد، شما واکنش وی را (در قبال وقایع فرگوسن) چگونه ارزیابی می‌کنید؟

کافمن: به نظر من هر آنچه که مقامات انجام می‌دهند -البته امیدوارم - ممکن است پیامدهایی مثبتی داشته باشند. اما باید به خاطر آورد که موضوع بسیار عمیق‌تر از تصویب یک قانون، اجرای یک سیاست، یا تعیین یک مسئول برای تصدی برخی امور به منظور ایجاد برخی تأثیرگذاری‌ها است. مشکلی که درباره آن سخن می‌گوییم یک مسأله بسیار عمیق، و مرتبط با روان و شناخت فرد آمریکایی است. نژادپرستی بخشی از کالبد و استخوان‌بندی ایالات متحده است. در نتیجه حتی اگر دادستان کل یا رئیس جمهوری آمریکا قانونی را به تصویب برسانند یا تلاش کنند برخی سیاست‌های خاص را تغییر دهند، باید به  خاطر آوریم که مردمی که عضو هیئت منصفه عالی بودند، شهروندانی عادی بودند، و شهروندان طی فرآیند رشد خود، تصاویر، تصورات قالبی و تعصباتی را درباره سیاه‌پوستان آمریکایی باور کرده، یاد گرفته و درونی می‌کنند. این شهروندان سپس به دنبال این هستند که در قالب هیئت منصفه و در مورد گناهکاری یا بی‌گناهی فرد دیگری تصمیم بگیرند. هرچند تغییراتی ممکن است در سطوح بالا رخ دهد اما من فکر می‌کنم که مشکل بزرگ نژادپرستی در ایالات متحده چیزی شبیه به یک بیماری است که هر فردی حامل باکتری یا آلودگی آن است و به همین خاطر محو کردن و از بین بردن این بیماری از  - جسم - افراد بسیار مشکل است.

تسنیم: گاهی این طور عنوان می‌شود که رنگین‌پوستان در آمریکا بیش از دیگران در معرض رویکردها و برخوردهای خصمانه پلیس قرار دارند، به نظر شما چنین ماجرایی بویی از حقیقت در بر دارد یا خیر؟

کافمن: این ماجرا درست است که رنگین پوستان در آمریکا بیش از دیگران احتمال دارد که مورد بازخواست و بازجویی پلیس قرار گرفته و بازداشت شوند. برای مثال اخیرا در شهر نیویورک، در یک نمونه از پرونده‌سازی‌های نژادی، پلیس یک مرد لاتینی‌تبار را به اتهام نقض مقررات راهنمایی و رانندگی مورد بازخواست و بازجویی قرار داده و پرونده‌ای برای وی تشکیل داد. بنابر این همانطور که پیشتر گفته‌ام آن چیزی که به آن اشاره کردید، به عنوان بخشی از کالبد و استخوان‌بندی ایالات متحده، واقعیت دارد؛‌ نژادپرستی که پرداختن به آن برای مردم دشوار است. در جامعه‌شناسی گاهی اوقات به این پدیده نژادپرستی نهادینه‌شده گفته می‌شود، شرایطی که افراد به شخصه طی کنش‌های خود اصلا به ذهنشان خطور نمی‌کند که به صورت فردی،‌ نژادپرستانه عمل می‌کنند بلکه سیستم به عنوان مسیری که چنین ایده‌های نژادپرستانه‌ای در ناخودآگاه و وجدان افراد وارد می‌کند، مسئول آن است. به این ترتیب رسیدگی به چنین مسائلی مشکل است. در نتیجه یک مسأله بغرنج ایجاد شده و همانگونه که اشاره کرده‌اید پلیس بر مردان سیاه‌پوست و لاتین‌تبار بیشتر از زنان و مردان سفیدپوست تمرکز و توجه دارد.

تسنیم: در همین ارتباط یک موضوع دیگر نیز مطرح می‌شود، از جمله اینکه افسران پلیس آمریکایی زمانی که با رنگین‌پوستان و آفریقایی‌تبارها روبه‌رو می‌شوند احساس ناامنی کرده و در مورد ایمنی خود نگران می‌شوند، در نتیجه رنگین‌پوستان در معرض برخوردهای "بسیار خشن" پلیس قرار می‌گیرند، برای مثال، حدود 10 روز پیش بود که یک کودک 12 ساله سیاه‌پوست در شهر کلیولند، توسط یک پلیس و ظرف مدت چند ثانیه که پلیس مذکور از خودروی خود خارج می‌شود هدف قرار گرفته و کشته شد. نظر شما در مورد این گونه قضیه چیست؟

کافمن: همانطور که اشاره کردم این مشکل مربوط به  تصوارت قالبی  عمیقی است که در آمریکا علیه مردان سیاه‌پوست وجود دارد. این تصورات قالبی دال بر این است که مردان سیاه‌پوست ترسناک، مجرم، هیولا، غول‌پیکر و قلدر هستند. به نظر من تمامی آن‌ها بخشی از مشکلی هستند که باید دیده شده و حل شوند. افسر پلیسی مورد نظر در ماجرای در فرگوسن میسوری، هم قد و قواره مایکل براون 16 ساله بود، و زمانی که افسر پلیس، مایکل براون را دید، فکر کرد که وی همانند یک شخصیت کارتونی است و این افسر اعلام کرد که به گمانش او تنها 5 سال سن داشته است. حال شما یک فرد 5 ساله را با مایکل بروان مقایسه کنید. این گونه تفکر بخشی از تصورات قالبی است،‌ اینکه یک افسر پلیس، یک فرد سیاه‌پوست را در ذهن خود به گونه‌ای دیگر می‌بینند که بویی از واقعیت ندارد. اینکه تصور شود با یک هیولا، یا یک فرد بزرگتر و مجرم روبه‌رو هستند. این در حالی است که در آمریکا بر اساس قانون افراد تا زمانی که جرمشان اثبات نشود، بی‌گناه هستند. اما من فکر می‌کنم که سیاه‌پوستان در جامعه ما مجرم هستند تا زمانی که بی‌گناهی‌شان اثبات شود.

تسنیم: خود سیاه‌پوستان و آفریقایی‌تبارها چه تصور و ادراکی از مسائلی همچون نژاد‌پرستی، تبعیض و محرومیت دارند؟

کافمن: در ابتدا باید بگویم که من سیاه‌پوست و یا رنگین‌پوست نیستم. اما از تعامل با دانشجویان و همکاران رنگین‌پوستم در دانشگاه این گونه فهمیده‌ام که آن‌ها از مجرم شمردن سیاهان شدیدا عصبانی بوده و دچار یأس هستند. البته هرچند به طور خاص حوزه مطالعاتی من نیست، اما در مطالعات و مشاهدات خود به این نتیجه رسیده‌ام که لزوما تمامی سیاه‌پوستان در این موضوع توافق نظر ندارند. در ماه آگوست و زمانی که موضوع فرگوسن مطرح شد، یک نظرسنجی نشان داد که اکثریت سیاه‌پوستان، چیزی حدود 85 درصد آن‌ها، بر این نظرند که این ماجرا بازتاب دهنده عمق وضعیت نژادی در آمریکا است. اما تعداد بسیار کمتری از سفیدپوستان چنین چیزی را ابراز کرده‌اند. بنابراین من فکر می‌کنم که سیاه‌پوستان در آمریکا به میزان بسیار بیشتری از نژادپرستی و بی‌عدالتی نژادی موجود در آمریکا آگاهی دارند.

تسنیم: اخیرا اعلام شد که دولت آمریکا طرحی در دست بررسی دارد که براساس آن 50 هزار دوربین را روی لباس افسران پلیس نصب کنند، شما این تصمیم را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

کافمن: پیشنهاد اینکه از این دوربین‌ها استفاده شود، برای مسئولیت‌پذیر کردن پلیس به منظور داشتن رفتار و برخورد مناسب با افرادی است که آن‌ها را متوقف کرده و بازخواست می‌کنند. برخی مردم فکر می‌کنند به کار بردن این دوربین‌ها به این امر کمک می‌کند که پلیس به گونه‌ای عادلانه و محترمانه‌تر عمل کند. در همین ارتباط روز گذشته در یک مراسمی که در دانشگاه محل کارم برگزار شد، یکی از دانشجویانم نظر بسیار جالبی را مطرح کرد، اینکه استفاده از این دوربین‌ها ممکن است تا حدی کمک‌کار باشد، اما این سئوال پیش می‌آید که چه کسی می‌تواند به تصاویر این دوربین‌ها نگاهی بیندازد، چه کسی می‌تواند این تصاویر را ارزیابی کند، و چه کسی می‌تواند تصمیم بگیرد که بر اساس این تصاویر باید اقدامی صورت می‌گرفت یا خیر. در اینجا باز به این نکته بر می‌گردیم که سفید‌پوستان هم به عنوان قاضی و هم به عنوان هیئت منصفه عمل می‌کنند و مردان سیاه‌پوستان را بر اساس دیدگاه‌های مبتنی بر نژادپرستی می‌نگرند. پس حتی اگر نیروهای پلیس دوربین‌هایی را روی البسه خود نصب کنند، خیلی کارایی ندارد، زیرا هیئت‌منصفه عالی همانند مورد قتل مایکل براون، عملکرد پلیس را موجه می‌شمارند. زیرا آن‌ها در دوربین، مردان سیاه‌پوستی را می‌بینند که از دید آن‌ها ترسناک بوده و باید به آن‌ها شلیک شود.

تسنیم: به عنوان یک متخصص علوم اجتماعی، نظر شما در مورد اثرگذاری این وقایع بر مباحثات عمومی در زمینه نژادپرستی در آمریکا چیست؟

کافمن: وقایعی این چنین به گسترش و بهبود گفتگوها و مباحثات یاری می‌رساند. اما فکر کنم چنینی چیزی (اکنون) رخ نمی‌دهد. زیرا بسیاری از ما، نه تنها در آمریکا، بلکه در سرتاسر این کره خاکی، دنیا را در قالب یک دوگانگی می‌بینیم. اینکه جهان را به صورت سیاه یا سفید، خوب یا بد، بله و خیر، شرور و غیرشرور می‌بینیم، به جای اینکه با هم همکاری و یا گفتگویی داشته باشیم. اما با بیان اینکه من درست هستم و تو نادرست، یا مسیر من صحیح است و مسیر تو نادرست، امکان هیچ نوع گفتگو و تعاملی به وجود نمی‌آید. الان در وضعیتی قرار داریم که بسیاری از سفید‌پوستان مایل نیستند نژادپرست خوانده شوند، چون آن را بسیار منفی می‌دانند، اما مسأله این است که نژادپرستی همچنان وجود دارد، علیرغم اینکه به آن اذعان نمی‌شود. بنابراین فکر می‌کنم که حوادثی مانند فرگوسن مردم را بیش از پیش بر سر موضع خود پابرجا می‌کند، اینکه ادعا کنند که هیچ گونه نژادپرستی در آمریکا وجود ندارد و از آن دفاع کنند. همانطور که گفتم این بخشی از یک مشکل جهانی است.

تسنیم: علاقه‌مندیم در صورت امکان کمی از تجربه زیسته دو هفته اخیر خود در دانشگاه محل خدمتتان همچنین رخدادها و واکنش‌هایی که  در بین دانشجویان و همکارانتان در ارتباط با وقایع فرگوسن ایجاد شد، با ما سخن بگویید.

کافمن: در شبی که هیئت منصفه عالی ایالت میسوری رأی به عدم محکومیت دارن ویلسون، (افسر پلیس سفیدپوست قاتل مایکل براون) داد، حدود ساعت 12 شب (نیمه‌شب) در دانشگاه محل کارم، بسیاری از دانشجویان، حدود 200 تا 300 تن،‌ از خوابگاه‌ها و محل‌های سکونت خود خارج شده و در محوطه دانشگاه راه‌پیمایی کرده و اعتراض خود را بیان کردند که 2 تا 3 ساعت به طول انجامید. این دانشجویان در این راه‌پیمایی خود پلاکاردها، نشانه‌ها و شمع‌هایی را در دست داشته و به این تصمیم هیئت منصفه عالی، به صورت مسالمت‌آمیزی اعتراض کردند. روز بعد من کلاسی را در دانشگاه داشتم و طی آن با دانشجویان تصمیم گرفتیم که به موضوعی که از قبل مقرر شده بود نپردازیم، بلکه در مورد فرگوسن صحبت و گفتگو داشته باشیم، زیرا فکر می‌کردم که بسیاری از دانشجویان خواهان این هستند که در این باره صحبت کنند. آن‌ها می‌خواستند با دیگر دانشجویان و اعضای هیئت علمی درباره آنچه رخ داده است، بحث و گفتگویی را داشته باشند. طی دوهفته اخیر نیز ما مباحثات زیادی را در این باره داشته‌ایم. امری که به نظر من از مواهب استاد دانشگاه بودن و حضور در محوطه دانشگاه است. شما فرصت این را دارید تا افکار و ایده‌های خود را با دیگران تبادل کنید. شب گذشته نیز من در مراسمی در دانشگاه خود شرکت داشتم که از سوی 3 استاد (پروفسور) برگزار شده بود که دو تن از آن‌ها جامعه‌شناس بودند که درباره وضعیت فرگوسن صحبت می‌کردند و تلاش داشتند به افراد حاضر در دانشگاه توضیح دهند که دقیقا چه چیزی رخ داده است، همچنین فرصت پرسش و پاسخی را با مخاطبان داشتیم. البته نمی‌توانم بگویم که چنین مباحثاتی الزاما در تمام دانشگاه‌های و کالج‌های کشور وجود داشته است. دانشگاهی که در آن تدریس می‌کنم، تا حدودی از  تنوع بالایی برخوردار است و خوشبختانه تعداد قابل توجهی از رنگین‌پوستان را در دانشگاه خود پذیرا هستیم. همچنین پذیرای تعداد قابل توجهی از دانشجویانی هستیم که در امور سیاسی مشارکت داشته و دخیل هستند و از آنچه که در جهان در جریان است آگاهی دارند.

08/17/2013
فساد یک پدیده تأثیرگذار و پیچیده اجتماعی، سیاسی و اقتصادی در همه کشورهاست که می تواند کیان و بنیاد اخلاقی جوامع را به نابودی کشانده و عاملی برای روی کار آمدن دولتهایی غیر مردمی شود.

فساد یک پدیده تأثیرگذار و  پیچیده اجتماعی، سیاسی و اقتصادی در همه کشورهاست که می تواند کیان و بنیاد اخلاقی جوامع را به نابودی کشانده و عاملی برای روی کار آمدن دولتهایی غیر مردمی شود. دولتهای غیر صالحی که مبانی حقوق عمومی ملت خویش را تضییع نموده و در سطح بین المللی نیز عنصری نامطلوب بشمار می روند که می توانند صلح و امنیت جهانی را تهدید نمایند. فساد مانع از تلاش برای رسیدن به اهداف توسعه هزاره می شود و نظام مردم سالاری و حاکمیت قانون را تضعیف می کند و در نهایت منجر به نقض حقوق بشر، تحریف بازار، نابودی کیفیت زندگی شده و اجازه می دهد تا جرایم سازمان یافته، تروریسم و تهدیدات دیگر؛ امنیت انسانی را به مخاطره بیندازند. فساد از سویی موجب کند شدن فرایند تحقق توسعه اقتصادی و از سویی دیگر موجب تضعیف و بی ثباتی دولتها می شود. رشوه خواری برجسته ترین نماد فساد در فضای افکار عمومی یک کشور است که می تواند موجبات دلسردی جامعه و همچنین توقف سرمایه گذاری خارجی را فراهم آورد؛ از این رو ریشه کن کردن فساد در عالی ترین سطح، یعنی صاحبان قدرت، سرمایه و فعالان سیاسی و اقتصادی نیازمند عزمی همگانی است که پاسخگویی مسئولان و حاکمان نسبت به نحوه عملکرد و مدیریتشان بر اموال عمومی را اجتناب ناپذیر می نماید.
 "انجمن بین المللی دیدبان عدالت" بر این باور است که مبارزه با فساد در راستای از بین بردن تبعیض و برپایی عدالت، جوانه های امید را در دل جوامع زنده خواهد کرد که تحقق این مهم، نیازمند  بالا بردن سطح آگاهی های عمومی از حقوقشان است که در این بین سازمان های غیر دولتی وظیفه ای مهم در ترویج، دانش افزایی و توانمندسازی فعالان اجتماعی و نهادهای مردمی برای جلوگیری و مبارزه با فساد بر عهده دارند. ما نیز بر آنیم تا تلاش مؤثر خود را در مسیر بسیج ظرفیتهای عمومی و مردمی در جهت مبارزه با فساد و تحقق عدالت پایدار مبذول داریم. انجمن ضمن گرامیداشت روز 18 آذرماه (9 دسامبر) که سازمان ملل متحد آن را روز بین المللی مبارزه با فساد نامگذاری کرده؛ ابراز امیدواری می نماید تا سال آینده شاهد تنزل شاخص فساد در تمامی جوامع بشری و در تمامی زمینه ها باشیم.

18 آذر 1392 - تهران
9 دسامبر2013
6 صفر1435
اجرای عدالت در ملل متحد، عنوان گزارشی است که سازمان ملل متحد کمیته ای مشورتی را تحت نظر دبیرکل به منظور بررسی آن تشکیل داده است

اجرای عدالت در ملل متحد، عنوان گزارشی است که سازمان ملل متحد کمیته ای مشورتی را تحت نظر دبیرکل به منظور بررسی آن تشکیل داده است. البته برخلاف عنوان این کمیته و گزارش های آن، موضوع به همه ابعاد عدالت و اجرای آن در ارکان مختلف این سازمان مربوط نمی شود بلکه عمدتاً امور اداری و مالی این سازمان و مدیریت منابع انسانی مطرح است که چگونه بتواند به تحقق اهداف ملل متحد کمک نماید. از همین رو، انتظار اینکه تعاریفی از عدالت ارائه کرده یا گفتمان های ناظر بر عدالت را بر اهداف و اصول ملل متحد تطبیق دهد، دور از کارکرد این گزارش بوده و هست.

علی ایحال، یکی از نکات مهم و قابل توجه در این رابطه، ابراز نگرانی امریکا از نقصان در وضعیت انطباق سازمان ملل متحد با معیارهای عدالت است. تئودور استیک لند، در نشست کمیته چهارم مجمع عمومی ملل متحد (امور اداری و بودجه) که به بررسی این گزارش اختصاص داشت، هرچند از اقدامات و پیشرفت های به عمل آمده در سیستم مدیریت منابع انسانی ملل متحد به عنوان نقطه مثبت یاد کرد اما اظهار داشت که «هنوز کاستی های اساسی» در این زمینه وجود دارد که کاستی در صلاحیت مراجع حل اختلاف و استیناف و اساسنامه های آنها را می توان به عنوان نمونه نام برد.

نماینده امریکا بر اساس ارزیابی مستقل این کشور در زمینه اجرای عدالت در سیستم ملل متحد، تشکیل پنلی ویژه در این خصوص توسط دبیرکل مل متحد را با تکیه بر بررسی اصول راهنمای مدیریت موثر امور اداری سازمان ملل متحد تقاضا نموده است.

تبیین مختصر محتوای گزارش (برگرفته از خبرنامه انجمن ایرانی مطالعات سازمان ملل متحد)

کمیته مشورتی امور اداری و بودجه ملل متحد، گزارش دبیرکل در مورد اجرای عدالت در ملل متحد (Administration of Justice) و فعالیت های دفتر خدمات بازپرسی و میانجگری ملل متحد را بررسی نمود و در تاریخ 14 اکتبر 2013 نتیجه ی آن را در گزارشی ارائه داد.

گزارش دبیرکل در پی قطعنامه ی 241/67مجمع عمومی ارائه شد، که در آن از دبیرکل خواست تا در مورد چند مسئله در اجرای عدالت در ملل متحد در نشست شصت وهشتم مجمع عمومی گزارش دهد.

دبیرکل در گزارش خود بیان کرده است که با توجه به آمار سال 2012 تعداد درخواست های ارزیابی مدیریت که واحد ارزیابی مدیریت دریافت می کند، نسبت به سال قبل یعنی 2011 کاهش داشته است، اما در عین حال در همان زمان تعداد  درخواست ها برای  ارزیابی مدیریت در بودجه ها و برنامه ها، میزان پرونده ها در دادگاه تجدید نظر اداری، دفتر معاضدت حقوقی و بخش حقوقی اداری و دفتر امور حقوقی افزایش یافته است. برای مثال گزارش دبیرکل در مورد تعداد پرونده هایی که توسط دادگاه اختلافات سازمان ملل بررسی می شوند می گوید که این تعداد نسبت به سال گذشته کاهش داشته است و در عین حال آمار در بخش دادگاه تجدید نظر ملل متحد نشان دهنده ی افزایش در پرونده های دریافتی آن است.

کمیته مشورتی در این گزارش اظهار می کند که تعداد پرونده های جدیدی که از بخش های مختلف نظام اجرای عدالت ملل متحد از زمان تاسیس آن دریافت گردیده، سال به سال افزایش نشان می دهد؛ اما این روند درسال 2012 متفاوت شده  و در بخش واحد ارزیابی مدیریتی و داداگاه حل و فصل اختلافات نشان دهنده کاهش است.

دبیرکل در مورد نهادین سازی رویه های مدیریت مطلوب در سازمان، تهیه طرح پیشنهادی برای ارزیابی مستقل موقتی نظام رسمی اجرای عدالت، تهیه مجموعه قوانین رفتاری برای نمایندگان حقوقی خارجی، تامین مالی برای دفتر معاضدت حقوقی  پاسخ های خود را ارائه نموده است. برای مثال، در نهادین سازی رویه های مدیریت مطلوب در سازمان، از دبیرکل خواسته شده بود تا عوامل اساسی ای که اختلافات در محیط کار را افزایش می دهند، معین گردند. وی نشان می دهد که راهنمای تدریسی- آموزشی که توسط واحد ارزیابی مدیریت برای مدیران تهیه شده است، حاوی راهنمایی هایی برای خاتمه یا عدم تجدید قرارداد کارکنان، چگونگی انتخاب کارکنان و تدابیر انضباطی است و همچنین در آن برخی عوامل اساسی در اختلافات کار معین شده اند، مانند عدم آگاهی کامل مدیران از مقررات داخلی و رویه های سازمان . پرونده های دریافتی این دفتر در سال 2012 شامل نهادهایی چون دبیرخانه، صندوق کودکان ملل متحد، صندوق جمعیت ملل متحد، کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد بوده است.

کمیته در مورد پاسخ دبیرکل در خصوص ارزیابی مستقل و موقتی از نظام رسمی اجرای عدالت می گوید که این ارزیابی لازم است تا تضمین کند که این نظام تا کنون کارآمد بوده و به اهداف خود به عنوان سازکاری که اختلافات کارکنان را به طور موثر رفع می کند رسیده است. در این راستا کارآمدی دادگاه اداری به عنوان بخش کامل نظام رسمی باید مورد ملاحظه قرار گیرد و همچنین تجزیه و تحلیلی از تشکیلات  دادگاه در وظایف مختلف، مانند تعداد کارشناسان و قضات مورد نیاز یک پرونده، میزان ساعتی که قضات برای یک پرونده صرف می کنند و طول مدت یک جلسه رسیدگی انجام گیرد.

در رابطه با قابلیت پاسخگویی افراد در برابر نقض مقررات و رویه های سازمان که منجر به خسارت مالی می شود، کمیته معتقد است که گزارش دبیرکل به طور کامل درخواست مجمع عمومی را پاسخ نمی دهد و توصیه می کند که این مسئله در اجلاس شصت و نهم مجمع از دبیرکل خواسته شود. درمورد وضعیت قضات دادگاه اداری و همچنین شعبه تجدید نظر، کمیته بر این عقیده است که رعایت بخش نوزدهم کنوانسیون مزایا و مصونیت های ملل متحد به منظور تضمین  عملکرد موثر آنان در وظایفشان لازم است.

کمیته در مورد فعالیت های دفتر خدمات آمبودزمان( دادآور) و میانجگری ملل متحد از دبیرکل خواسته است تا اطلاعات بیشتر و روشن تر در گزارش های آینده ارائه کند و اهمیت عملکرد حرفه ای و با کیفیت دفتر آمبودزمان را یادآور می شود.

کمیته در پایان این گزارش نتیجه می گیرد که  فرآیند غیر رسمی بخش مهمی از حل اختلافات در سازمان است  و بر این عقیده باقی می ماند که تلاشهای قوی تر برای تشویق حل غیررسمی اختلافات مورد نیاز است. دبیرکل همچنین اقدامات لازم برای اتخاذ توسط مجمع عمومی را بیان می کند و کمیته مشورتی نیز توصیه می کند که مجمع  گزارش دبیرکل و توصیه های آن را مورد ملاحظه قرار دهد.

نویسنده:

کمیته علمی مجمع جهانی صلح اسلامی

8/05/2013 

دنیای اسلام در یک پیچ تاریخی سرنوشت ساز قرار دارد و این امر وظیفه سنگینی را بر عهده نخبگان، دانشگاهیان، رسانه ها، سازمان های غیردولتی و سایر گروه های مردمی در جهان اسلام قرار داده است تا در کنار یکدیگر، همدل و همصدا در مسیر برپایی عدالت و مبارزه با ظلم، تبعیض و بی عدالتی تلاش نمایند.

تلاشهای بی وقفه آزاداندیشان و نخبگان جهان اسلام در جهت پاسداری از حقوق و ارزشهای انسانی جامعه بشری بر مبنای آموزه های دین مبین اسلام و اصول و بایسته های آن در فرآیند تعریف حق و تکلیف، سرانجام در 

5 آگوست 1990 ثمر داد و این روز بعنوان "روز حقوق بشر اسلامی و کرامت انسانی" نامگذاری شد و در فهرست 

مناسبت های کشورهای اسلامی ثبت گردید. توافق کشورهای عضو سازمان همکاریهای اسلامی بر اعلامیه حقوق بشر اسلامی و نامگذاری پنجم آگوست تحت این عنوان، اگرچه گامی کوچک در جهت استقرار عدالت و مقابله با نقض حقوق بنیادین بشر از منظر اسلام و کتاب آسمانی آن (قرآن) به¬شمار می رود، لیکن آنچه می بایست بیشتر و بهتر محور توجه و اهتمام جوامع اسلامی و فعالان سازمانهای غیردولتی مسلمان قرار گیرد، اجرای صحیح و دقیق آن می باشد. اگرچه سازمان همکاریهای اسلامی می تواند نقش قابل توجهی را در جهت تمهید زمینه و ضمانت اجرای حقوق بشر اسلامی ایفا نماید، لیکن نقش و جایگاه مؤثر رسانه های اسلامی، نخبگان و اندیشمندان مسلمان، دانشگاهیان و فعالان سازمانهای غیردولتی جهان اسلام در تثبیت، ترویج و استقرار حقوق بشراسلامی در نهادها و ساختارهای حقوقی، قضایی و حکومتی کشورهای اسلامی نیز قابل انکار و چشم پوشی نمی باشد.

بدیهی است درصورت حاکمیت اصول و مبانی حقوق بشر اسلامی در حوزه رفتار و عمل سیاسی حاکمان و دولتمردان کشورهای اسلامی، دیگر در هیچ گوشه ای از جهان اسلام حقوق بنیادین بشر نقض نخواهد گشت، در مقابل اعتراضات 

مسالمت آمیز سیاسی، خشونت بکار گرفته نخواهد شد، تبعیض و تندروی های مذهبی صورت نخواهد پذیرفت، آزادیهای مذهبی و سیاسی تحدید نخواهد شد و در نتیجه با هرگونه رویداد اجتماعی و سیاسی با معیار و محک حقوق بشر اسلامی برخورد خواهد شد. کشتار و خشونت هایی که امروزه در بحرین، عربستان سعودی، اردن، مصر و .. شاهد آن هستیم ناشی از عدم توجه حاکمان این کشورها به اصل عزت و کرامت انسانی و بعبارت دیگر بی توجهی به حقوق بشر اسلامی است.

انجمن بین المللی دیدبان عدالت بر این باور است که امروز، دنیای اسلام در یک پیچ تاریخی سرنوشت ساز قرار دارد و این امر وظیفه سنگینی را بر عهده نخبگان، دانشگاهیان، رسانه ها، سازمان های غیردولتی و سایر گروه های مردمی در جهان اسلام قرار داده است تا در کنار یکدیگر، همدل و همصدا در مسیر برپایی عدالت و مبارزه با ظلم، تبعیض و 

بی عدالتی تلاش نمایند. احکام دین اسلام از آنجا که بر اساس فطرت پاک بشر بنا شده ، احکامی کاربردی برای بهتر اداره کردن جامعه در مسیر سعادت دنیوی و اخروی بشر می باشد. از این رو همه گروه های مردمی جهان اسلام باید تلاش خود را معطوف به این امر نمایند تا حقوق بشر اسلامی را که شمیم قرآن کریم بر آن جاری می باشد، در وهله نخست در میان کشورهای مسلمان و سپس در تمام جهان بعنوان مبنایی برای ارج نهادن به حقوق و کرامت انسانی و شالوده ای برای برپایی عدالت و مقابله با ظلم و نابرابری باشد. نخستین گام برای تحقق این آرمان، می تواند تلاشی جدی و فراگیر به منظور تبدیل اعلامیه حقوق بشر اسلامی و کرامت انسانی به یک معاهده الزام آور  میان کشورهای عضوسازمان همکاری های اسلامی باشد. امید است به برکت تقارن روز حقوق بشر اسلامی و کرامت انسانی با ماه مبارک رمضان، زمینه های لازم برای تبدیل این اعلامیه به یک معاهده الزام آور در پرتو همکاری دولتها و گرو های مردمی کشورهای اسلامی و  همچنین سازمان همکاری های اسلامی فراهم گردد.

13/5/92-  تهران

4 آگوست 2013

26 رمضان المبارک1434

7/17/2013 

انجمن بین المللی دیدبان عدالت با توجه به رویکرد اصلی معاهده 1998 رم مبنی بر پاسخگویی به ندای قربانیان بر مبنای عدالت بر این اعتقاد است که اجرای عدالت ، مجری عادل می خواهد و تحقق آن مشروط به پرهیز از هرگونه تبعیض، جانبداری، ملاحظه سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و ... می باشد.

تبعیض، ظلم، نابرابری، نژادپرستی، بی عدالتی و ... از جمله مفاهیمی است که امروزه بیش از پیش جهان را متوجه خود ساخته و جامعه بشری را متأثر ساخته است. تنها با دادرسی، رسیدگی و مجازات عادلانه بانیان ، آمران و مباشران هرگونه ظلم و بی عدالتی فارغ از قدرت و ثروت و جایگاه اجتماعی، سیاسی و بین المللی آنها می توان جامعه جهانی را نسبت به تحقق نسبی عدالت امیدوار نموده و جوانه ی امید را در دل ملتهای ستمدیده و مظلوم نسبت به احقاق حقوق از دست رفته و پایمال شده شان رویاند.
انجمن بین المللی دیدبان عدالت با توجه به رویکرد اصلی معاهده 1998 رم مبنی بر پاسخگویی به ندای قربانیان بر مبنای عدالت بر این اعتقاد است که اجرای عدالت ، مجری عادل می خواهد و تحقق آن مشروط به پرهیز از هرگونه تبعیض، جانبداری،
ملاحظه سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و ... می باشد.
در عرصه بین المللی، این سازمان های بین المللی هستند که می بایست در جهت تحقق عدالت کیفری گامهای مؤثرتر و
مستحکم تری را برداشته و زمینه شکل گیری یک اراده جهانی برای مقابله با مظاهر ظلم ، تبعیض و بی عدالتی را فراهم آورند.
سازمان ملل متحد به عنوان بزرگترین نهاد بین المللی که به منظور همبستگی ملل و ایجاد صلح پایدار بنیان نهاده شد و
دیوان بین الملل کیفری به عنوان سازمانی حقوقی و بین المللی که بر اساس ماده 5 اساسنامه رم رسیدگی به جرائم جنگی،
نسل کشی (ژنوساید)، جنایت علیه بشریت را به عنوان صلاحیتهای ذاتی و تأسیسی خویش اعلام نموده است چرا در برابر
کشتار جمعی مسلمانان میانمار اقدام عملی مؤثری از خود به نمایش نگذاشته است؟ اگر چنانچه در مواردی چون بمباران اتمی شهرهای هیروشیما و ناکازاکی و یا قتل عام هزاران زن و کودک در بوسنی و هرزگوین و یا قتل عام انسانهای بی گناه در قانا و یا کشتار روزانه مردان، زنان و کودکان فلسطینی به دست نظامیان و شهرک نشینان اسرائیل اقدام مؤثری را به انجام رسانیده بود، ناقضین عدالت و مرتکبین جرائم علیه بشریت سایه سنگین محاکمه ، مجازات و کیفر اقدامات خویش را بر سر خود حس
می نمودند، زخمهای ناشی از این جنایات بر پیکره جامعه بشری کمی التیام می یافت.
انجمن بین المللی دیدبان عدالت در این راستا ضمن تاکید بر لزوم تسری عدالت کیفری بین المللی به تمامی افراد حقیقی و حقوقی که عدالت را نقض نموده و مرتکب ظلم و جنایت علیه بشریت شده اند و مجازات بدون ملاحظه و مسامحه آنان، معتقد است با فعال شدن بیش از پیش سازمانهای غیر دولتی در عرصه بین المللی و مطالبه عدالت کیفری در نهادهای مسئول و صلاحیت دار بین المللی می توان به آینده ای امیدوار بود که طی آن عدالت به معنای واقعی آن محقق گردیده و هیچگونه ظلم و بی عدالتی از چنگال تیز قانون و مجازات رهایی نخواهد داشت.


07/10/2013 

هشتم تیر ماه بیانگر رسالت همه نهادهای برخاسته از ملت و دولت اعم از دستگاههای ذیربط دولتی و انجمن ها و جمعیتهای مردمی، برای تلاش در جهت کاستن از آلام و رنجهای بیشمار جسمی و روحی مصدومین عزیز شیمیایی و خانواده ها و بازماندگانشان است.

انجمن بین المللی دیدبان عدالت در بیست و ششمین سالگرد بمباران شیمیایی مردم بی دفاع شهرهای مرزی غرب و جنوب ایران اسلامی، ضمن گرامی‌داشت یاد و خاطره همه شهیدان و جانبازان شیمیایی مراتب همدردی عمیق خود را با این عزیزان و خانواده‌های معظم آن‌ها اعلام می¬دارد.

هشتم تیر ماه از سویی یادآور خوی غیرانسانی دولت‌های مستکبر غربی بخاطر حمایت همه‌جانبه از رژیم بعث عراق و 

شخص صدام حسین در استفاده از سلاح‌های شیمیایی علیه رزمندگان و نیز شهروندان غیرنظامی بخصوص در منطقه سردشت است و از سوی دیگر بیانگر رسالت دولت و ملت و همه نهادهای برخاسته از آنها اعم از دستگاههای ذیربط دولتی و انجمن ها و جمعیتهای مردمی، برای تلاش در جهت کاستن از آلام و رنجهای بیشمار جسمی و روحی مصدومین عزیز شیمیایی و خانواده ها و بازماندگانشان است.

جمهوری اسلامی ایران بزرگترین قربانی کاربرد سلاح‌های شیمیایی در جهان است و چندین هزار شهید و دهها هزار مصدوم نتیجه استفاده گسترده سلاح‌های شیمیایی اهدایی دولت‌های غربی به رژیم صدام علیه جمهوری اسلامی ایران است و مردم ایران اقدامات غیر بشردوستانه رژیم بعث عراق در استفاده از سلاح‌های شیمیایی و نیز اقدامات غیر انسان دوستانه کشورهای حامی صدام به ویژه کشورهای غربی در تجهیز ارتش صدام حسین به سلاح‌های شیمیایی را هرگز فراموش نخواهند کرد.  

بر اساس مقررات معاهده منع سلاح‌های شیمیایی، سال 2012 مهلت نهایی انهدام سلاح‌های شیمیایی، توسط کشورهای دارنده این نوع تسلیحات بود. ایالات متحده آمریکا بعنوان بزرگترین دارنده سلاح‌های شیمیایی که خود عضو کنوانسیون منع 

سلاح‌های شیمیایی است، با عدم اجرای این تعهد، معاهده سلاح‌های شیمیایی را به صورت صریح و آشکار نقض کرده است. رژیم صهیونیستی نیز با ممانعت از نظارت های قانونی سازمان‌های بین‌المللی بر تأسیسات شیمیایی خود، بیش از پیش نگرانی های موجود را درخصوص توسعه این سلاح‌ها افزایش داده است. بی‌تردید زرادخانه‌های شیمیایی کشورهای دارنده سلاح‌های شیمیایی به منزله تهدید جدی صلح و امنیت پایدار بین‌المللی و به نوعی استمرار رعب و وحشت نسبت به استفاده یا تهدید به استفاده از سلاح‌های شیمیایی در جهان است.

انجمن بین المللی دیدبان عدالت از سازمان منع سلاح‌های شیمیایی (opcw) به طور جدی درخواست دارد تا در جهت تحقق نهایی اهداف معاهده مذکور از جمله حذف کلیه سلاح‌های شیمیایی در جهان، تلاش جدی خود را معمول نماید. همچنین 

سازمان ملل متحد به عنوان بزرگترین نهاد صلاحیت دار می‌بایست به نوبه خود در جهت ایجاد جهان عاری از سلاح‌های کشتار جمعی از جمله سلاح‌های شیمیایی تلاش ویژه ای را بعمل آورد.

انجمن از همه اندیشمندان، روشنفکران، آزادیخواهان و سازمانهای غیردولتی مدافع حقوق بشر در اقصی نقاط جهان می خواهد با اقدامات و پیگیریهای خود در جهت منع استفاده از سلاحهای ضد بشری شیمیایی تلاش مجدانه نموده و برای جلوگیری از تولید و  استفاده از این نوع سلاحها هرگونه تمهید لازم را اتخاذ نمایند.