قطعنامه شورای حقوق بشر در خصوص توانبخشی قربانیان شکنجه و دیگر رفتارها یا مجازات های غیرانسانی

شورای حقوق بشر ملل متحد با قطعنامه مورخ 22 مارس 2013 راجع به «شکنجه و دیگر رفتارها یا مجازات های ظالمانه، غیرانسانی و خوارکننده: توانبخشی قربانیان شکنجه»، نخستین بار به طور ویژه به نیاز قربانیان شکنجه برای خدمات توانبخشی به عنوان بخشی از تعهد دولت ها برای جبران خسارت قربانیان پرداخت.

[متن قطعنامه] این قطعنامه در بازگویی قاعده عرفی منع مطلق شکنجه می گوید: تمام اشکال شکنجه و دیگر رفتارها یا مجازات های ظالمانه، غیرانسانی و خوارکننده از جمله از طریق وحشت افکنی، در هر زمان و هر مکان ممنوع هستند و هرگز قابل توجیه نیستند و دولت ها موظفند به طور کامل منع مطلق شکنجه و دیگر رفتارها یا مجازات های ظالمانه، غیرانسانی و خوارکننده را رعایت کنند. دولت ها باید تدبیرهای ماندگار، قاطع و موثر برای جلوگیری و مبارزه با همه اشکال شکنجه را اجرا کنند. نظام های حقوقی ملی باید با اتخاذ یک رهیافت قربانی محور، تضمین کنند که قربانیان بدون آنکه مورد اقدامات تلافی جویانه قرار بگیرند، به جبران خسارت کافی، موثر و سریع دست خواهند یافت. بر اساس قطعنامه، دولت ها متعهد به تأمین خدمات توانبخشی خواه از طریق سازکارهای دولتی مراقبت های بهداشتی و یا مراکز مردم نهاد هستند. چنین خدماتی باید متناسب و در خور نیازهای قربانیان مانند درمان پزشکی و روانپزشکی و همچنین سلامت اجتماعی و خانوادگی و خدمات آموزشی و شغلی باشد. به علاوه باید توجه ویژه به جبران خسارت و توانبخشی قربانیان خشونت های جنسی که منجر به شکنجه می شود نمایند. دولت ها همچنین موظف به تأمین سلامت کوشندگان سازمان های مردم نهاد، فعال در زمینه توانبخشی هستند.
 
منبع:انجمن ایرانی سازمان ملل متحد