I.A.Justice Watch انجمن بین المللی دیدبان عدالت

نسخه آزمابشی
رئیس مرکز حقوق بشر بحرین، انگلیس را یکی از بدترین کشورهای دنیا در زمینه حقوق بشر دانست؛
" توبیاس الوود" وزیر مشاور کابینه انگلیس ضمن ابراز نگرانی دربارۀ استفادۀ پلیس مصر از سلاح مرگبار ضد تظاهرکنندگان، تاکید کرد که موفقیت بلندمدت مصر مستلزم وجود سیاستی مسالمت آمیز است.

الوود، از دولت مصر خواست، نیروهای خاطی پلیس را توبیخ و درباره قانون تظاهرات تجدیدنظر کند.

این وزیر انگلیسی ضمن تاکید بر حمایت لندن از دولت مصر در مبارزه با تروریسم، کشته شدن چند شهروند مصری را در روزهای اخیر محکوم کرد.

از سوی دیگر "نبیل رجب" رئیس مرکز حقوق بشر بحرین، حمایت دولت انگلیس در سرکوب "دموکراسی خواهی" تظاهرکنندگان بحرینی، توسط رژیم آل خلیفه را محکوم کرد.

نبیل رجب، با انتقاد از سیاست یک بام و دو هوای لندن در امور خارجی، تصریح کرد: انگلیس، از بدترین کشورهای دنیاست؛ زیرا در حالی که به دموکراسی و احترام به حقوق بشر در برخی کشورها به شدت توجه می کند؛ در قبال نبود عدالت و تعرض به حقوق مردم در بحرین، چشم پوشی می کند.
01/28/2015
معاون نخست‌وزیر اسبق و نماینده اسبق پارلمان انگلیس طی یادداشتی تاکید کرد به بهانه آزادی بیان نباید به اشخاص و گروه‌ها توهین کرد.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس، معاون نخست وزیر اسبق انگلیس طی یادداشتی با اشاره به حملات پاریس نوشت، «آزادی بیان مجوزی برای بیان هر چیزی به هر کسی نبوده و در واقع باید تعادلی میان حقوق افراد مختلف و بیان دیدگاه‌های مختلف وجود داشته باشد».

یادداشت «جان پرسکات» که امروز (یک‌شنبه) در روزنامه میرور منتشر شد ادامه می‌دهد،‌ کشتار خبرنگاران و هنرمندان نشریه فکاهی «شارلی ابدو» در سراسر جهان محکوم شد؛ میلیون‌ها نفر نیز با برگزاری اعتراضات گسترده علیه نقض آزادی بیانی نشریه شارلی ابدو اعتراض کردند.

«راه‌پیمایی پاریس با حضور رهبرانی از کشورهای متعدد جهان در حالی برگزار شد که همگان شعار می‌دادند «من شارلی» هستم تا از آزادی بیان دفاع کنند در حالی که همین سیاسیون در کشورهای خود در موضوع آزادی کارنامه عملکرد ضعیفی دارند».

پرسکات تاکید می‌کند تیراندازی‌های پاریس هشداری به کشورهای قدرتمند است اما باید بدانیم مرزی بین مقابله با تروریسم و نقض آزادی‌های مدنی وجود دارد.

وی نوشت؛ «ترس من از این است که حملات پاریس به اشتباه به عنوان حمله به آزادی بیان القا شود در حالی که آزادی بیان محور مشخصی و مسلمی در قانون ندارد. برای مثال در خود فرانسه قانون آزادی بیان هر نوع اظهار نظری در مورد مساله هولوکاست و ضد یهود را ممنوع می‌داند».

این نماینده اسبق نخست وزیر انگلیس به آزادی بیان در کشور خودش اشاره می‌کند و می‌نویسد، در خود انگلیس نیز آزادی بیان بدین معنا نیست که فردی به دلیل توهین و تبعیض علیه نژادی و گروهی به دادگاه فرا خوانده نشود.

«در واقع آزادی بیان به معنای مجوز دادن برای بیان هر چیزی به هر کسی نیست. باید توازنی میان حقوق افراد و بیان دیدگاه‌ها وجود داشته باشد».

«بنابراین باید انتظار داشت، کاریکاتورهایی که به حضرت محمد (ص) توهین می‌کنند منجر به اقدامات تلافی جویانه شوند. گرچه با رسانه‌های انگلیسی اختلاف نظر دارم اما از مدیران رسانه‌ای که کاریکاتور‌های شارلی ابدو را بازنشر نکردند تشکر می‌کنم».

وی افزاید: «دلیل تشکر من از رسانه‌ها غیر قانونی بودن بازنشر کاریکاتورها نیست بلکه به این دلیل از این‌ رسانه‌ها سپاسگزارم، کاریکاتورهایی که احساسات مسلمانان بسیاری را جریحه‌دار می‌کرد باز نشر نکردند. نباید از مسلمانان بخواهیم به خاطر آزادی بیان به مطالبی که به آن‌ها توهین می‌کند، اعتراض نکنند».

وی در ادامه با اشاره به بعضی کاریکاتورهای شارلی ابدو در توهین به مسلمانان می‌افزاید، هیچ جنبه جذابی در این کاریکاتورها وجود ندارد و ادامه می‌دهد «به نظر من این آزادی بیان نبوده بلکه آزادی رنجاندن دیگران است».

پرسکات یادآور می‌شود، همین نشریه شارلی ابدو، «ماریس سینت» کاریکاتوریست قدیمی خود را به دلیل اظهارات ضد یهودی‌اش در سال 2009 اخراج کرد.

«بنابراین می‌بینیم که در خود نشریه شارلی ابدو هم وقتی مساله توهین به مردم در پیش باشد، بعضی به بعضی دیگر ارجحیت دارند.  نژاد، کسوت و رنگ پوست ما هرچه باشد، عدم تحمل دیگران و تعصب غلط است؛ بنابراین درک آن‌که چرا بسیاری از مسلمانان نیز از چنین توهین‌هایی ناراحت می‌شوند ممکن است».

وی در ادامه می‌نویسد، «مداخلاتمان در افغانستان، عراق، لیبی و سوریه را با این ایده غربی «دموکراسی» مانند همین آزادی بیان توجیه می‌کنیم. جنبش‌های عربی هم توسط اخوان المسلمین در مصر در انتخابات دموکراتیک به قدرت رسید اما ژنرال‌های تحت حمایت غرب در مصر دولت دموکرات اخوان المسلمین را برکنار کردند. پس اجازه دارید تا زمانی دموکراسی داشته باشید که این دموکراسی، خواست ماست. اما بایدکمتر ستم کنیم، به اقدامات نظامی کمتر و نگرانی کمتری برای اعمال ارزش‌های غربی به دیگران نیاز داریم. اگر با مسلمانان در مسیری که خودشان پیش می‌روند همراهی بیشتری نشان دهیم، جهان جای بهتری خواهد بود».

پرسکات یادآور می‌شود، دخالت‌های غرب در دیگر کشورها هیچ دموکراسی برقرار نکرده و هیچ خشونتی را پایان نداده است و می‌افزاید: «ما میلیون‌ها نفر را به دلیل ناامنی که خودمان با ابزار و شعله‌های اسلام هراسی بر افروختیم، بر کنار کردیم».

در پایان این یادداشت آمده است: «نگوییم "من شارلی هستم" بهتر است بگوییم "من انسان هستم".»
اجازه ندهید ریاکارانه، تروریست‌های تحت استخدام خود را به عنوان نمایندگان اسلام به شما معرفی کنند.

بسم‌ الله الرّحمن الرّحیم

به عموم جوانان در اروپا و امریکای شمالی
حوادث اخیر در فرانسه و وقایع مشابه در برخی دیگر از کشورهای غربی مرا متقاعد کرد که درباره‌ی آنها مستقیماً با شما سخن بگویم. من شما جوانان را مخاطب خود قرار میدهم؛ نه به این علّت که پدران و مادران شما را ندیده می‌انگارم، بلکه به این سبب که آینده‌ی ملّت و سرزمینتان را در دستان شما میبینم و نیز حسّ حقیقت‌جویی را در قلبهای شما زنده‌تر و هوشیارتر می‌یابم. همچنین در این نوشته به سیاستمداران و دولتمردان شما خطاب نمیکنم، چون معتقدم که آنان آگاهانه راه سیاست را از مسیر صداقت و درستی جدا کرده‌اند.

سخن من با شما درباره‌ی اسلام است و به‌طور خاص، درباره‌ی تصویر و چهره‌ای که از اسلام به شما ارائه میگردد. از دو دهه پیش به این سو ــ یعنی تقریباً پس از فروپاشی اتّحاد جماهیر شوروی ــ تلاشهای زیادی صورت گرفته است تا این دین بزرگ، در جایگاه دشمنی ترسناک نشانده شود. تحریک احساس رعب و نفرت و بهره‌گیری از آن، متأسّفانه سابقه‌ای طولانی در تاریخ سیاسی غرب دارد. من در اینجا نمیخواهم به هراس‌های گوناگونی که تاکنون به ملّتهای غربی القاء شده است، بپردازم. شما خود با مروری کوتاه بر مطالعات انتقادی اخیر پیرامون تاریخ، می‌بینید که در تاریخنگاری‌های جدید، رفتارهای غیر صادقانه و مزوّرانه‌ی دولتهای غربی با دیگر ملّتها و فرهنگهای جهان نکوهش شده است. تاریخ اروپا و امریکا از برده‌داری شرمسار است، از دوره‌ی استعمار سرافکنده است، از ستم بر رنگین‌پوستان و غیر مسیحیان خجل است؛ محقّقین و مورّخین شما از خونریزی‌هایی که به نام مذهب بین کاتولیک و پروتستان و یا به اسم ملیّت و قومیّت در جنگهای اوّل و دوّم جهانی صورت گرفته، عمیقاً ابراز سرافکندگی میکنند.

این به‌خودی‌خود جای تحسین دارد و هدف من نیز از بازگوکردن بخشی از این فهرست بلند، سرزنش تاریخ نیست، بلکه از شما میخواهم از روشنفکران خود بپرسید چرا وجدان عمومی در غرب باید همیشه با تأخیری چند ده ساله و گاهی چند صد ساله بیدار و آگاه شود؟ چرا بازنگری در وجدان جمعی، باید معطوف به گذشته‌های دور باشد نه مسائل روز؟ چرا در موضوع مهمّی همچون شیوه‌ی برخورد با فرهنگ و اندیشه‌ی اسلامی، از شکل‌گیری آگاهی عمومی جلوگیری میشود؟

شما بخوبی میدانید که تحقیر و ایجاد نفرت و ترس موهوم از «دیگری»، زمینه‌ی مشترک تمام آن سودجویی‌های ستمگرانه بوده است. اکنون من میخواهم از خود بپرسید که چرا سیاست قدیمی هراس افکنی و نفرت‌پراکنی، این‌بار با شدّتی بی‌سابقه، اسلام و مسلمانان را هدف گرفته است؟ چرا ساختار قدرت در جهان امروز مایل است تفکر اسلامی در حاشیه و انفعال قرار گیرد؟ مگر چه معانی و ارزشهایی در اسلام، مزاحم برنامه‌ی قدرت های بزرگ است و چه منافعی در سایه‌ی تصویرسازی غلط از اسلام، تأمین میگردد؟ پس خواسته‌ی اوّل من این است که درباره‌ی انگیزه‌های این سیاه‌نمایی گسترده علیه اسلام پرسش و کاوش کنید.

خواسته‌ی دوم من این است که در واکنش به سیل پیشداوری‌ها و تبلیغات منفی، سعی کنید شناختی مستقیم و بی‌واسطه از این دین به دست آورید. منطق سلیم اقتضاء میکند که لااقل بدانید آنچه شما را از آن میگریزانند و میترسانند، چیست و چه ماهیّتی دارد. من اصرار نمیکنم که برداشت من یا هر تلقّی دیگری از اسلام را بپذیرید بلکه میگویم اجازه ندهید این واقعیّت پویا و اثرگذار در دنیای امروز، با اغراض و اهداف آلوده به شما شناسانده شود. اجازه ندهید ریاکارانه، تروریست‌های تحت استخدام خود را به عنوان نمایندگان اسلام به شما معرفی کنند. اسلام را از طریق منابع اصیل و مآخذ دست اوّل آن بشناسید. با اسلام از طریق قرآن و زندگی پیامبر بزرگ آن (صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌و‌سلّم) آشنا شوید. من در اینجا مایلم بپرسم آیا تاکنون خود مستقیماً به قرآن مسلمانان مراجعه کرده‌اید؟ آیا تعالیم پیامبر اسلام (صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) و آموزه‌های انسانی و اخلاقی او را مطالعه کرده‌اید؟ آیا تاکنون به جز رسانه‌ها، پیام اسلام را از منبع دیگری دریافت کرده‌اید؟ آیا هرگز از خود پرسیده‌اید که همین اسلام، چگونه و بر مبنای چه ارزشهایی طیّ قرون متمادی، بزرگترین تمدن علمی و فکری جهان را پرورش داد و برترین دانشمندان و متفکّران را تربیت کرد؟

من از شما میخواهم اجازه ندهید با چهره‌پردازی‌های موهن و سخیف، بین شما و واقعیّت، سدّ عاطفی و احساسی ایجاد کنند و امکان داوری بیطرفانه را از شما سلب کنند. امروز که ابزارهای ارتباطاتی، مرزهای جغرافیایی را شکسته است، اجازه ندهید شما را در مرزهای ساختگی و ذهنی محصور کنند. اگر چه هیچکس به‌صورت فردی نمیتواند شکافهای ایجاد شده را پر کند، امّا هر یک از شما میتواند به قصد روشنگریِ خود و محیط پیرامونش، پلی از اندیشه و انصاف بر روی آن شکافها بسازد. این چالش از پیش طراحی شده بین اسلام و شما جوانان، اگر چه ناگوار است امّا میتواند پرسش‌های جدیدی را در ذهن کنجکاو و جستجوگر شما ایجاد کند. تلاش در جهت یافتن پاسخ این پرسش‌ها، فرصت مغتنمی را برای کشف حقیقت‌های نو پیش روی شما قرار میدهد. بنابراین، این فرصت را برای فهم صحیح و درک بدون پیشداوری از اسلام از دست ندهید تا شاید به یمن مسئولیّت‌پذیری شما در قبال حقیقت، آیندگان این برهه از تاریخ تعامل غرب با اسلام را با آزردگی کمتر و وجدانی آسوده‌تر به نگارش درآورند.

سیّدعلی خامنه‌ای
۱۳۹۳/۱۱/۱

01/18/2015
سیاست تخریب چهره تابناک پیامبر اسلام با اقدامات ناشیانه و سخیفی چون کشیدن کاریکاتور ایشان، دنباله سیاست های رذالت بار اسلام هراسی و مشوش نمودن دین مبین اسلام و خشن وانمود کردن آن و بیم از نفوذ آن در قلب ملت ها و انسان های آزاده و خردورز و طالب حق و حقیقت و عدالت است

    این نخستین بار نیست که مقدسات دینی و مذهبی توسط عده ای مغرض و کینه توز مورد استهزا و تمسخر قرار می گیرد. شخصیت نورانی پیامبر(ص) که به تعبیر قرآن عزیز رحمه للعالمین است برای چندمین بار مورد اهانت قرار می گیرد و این بار یک نشریه هتاک فرانسوی با کشیدن کاریکاتورهای موهن و زننده، قصد مخدوش کردن آن نور عالمتاب و حقیقت پاک را درسر پرورانده است و به تعبیر قرآن می خواهند نور خدا را با دهان خود خاموش کنند ولی اراده خدا بر این است که این نور تابناک را به نهایت خود برساند. این بارهم برخی گستاخانه و بی شرمانه تحت عناوینی چون آزادی بیان که قطعا نه معنای آن را درک کرده و نه اساسا قادر به درک چنین مفاهیمی هستند به مقدسات بیش از یک ملیارد و نیم مسلمان اهانت و دهن کجی کردند. تاسف بالاتر اینکه سردمداران آنها نیز یا در قبال چنین حوادثی سکوت می کنند و یا بعضا از آن حمایت نیز می کنند. همین هایی که در لوای آزادی بیان هر چیزی را برای خود مباح می دانند در عمل ثابت کرده اند که کوچکترین اقدام و توهین ها علیه خود را برنمی تابند. این سوال را باید از اذهان عمومی پرسید که کدام انسان عاقل، آزادی بیان بی حد و مرز  و افسار گسیخته را به رسمیت می شناسد و آن را محترم می شمارد؟! اگر چهره ی تابناک  پیامبر اسلام جاذبه نداشت و سخنان نورافشان و عملکرد درخشانش قابل ایراد بود و می توانستند با سخن محکم و استدلال متین او را مغلوب کنند و درهم شکنند و از گسترش دین او نمی هراسیدند هرگز دست به این شیطنت ها و خباثت های ضد انسانی نمی آلودند. 

    انجمن بین المللی دیدبان عدالت بر این باور است که سیاست تخریب چهره تابناک پیامبر اسلام با اقدامات ناشیانه و سخیفی چون کشیدن کاریکاتور ایشان، دنباله سیاست های رذالت بار اسلام هراسی و مشوش نمودن دین مبین اسلام و خشن وانمود کردن آن و بیم از نفوذ آن در قلب ملت ها و انسان های آزاده و خردورز و طالب حق و حقیقت و عدالت است.

    انجمن بین المللی دیدبان عدالت ضمن محکوم کردن این حادثه تلخ و اسفناک و ابراز انزجار از  عاملین آن، راه تکرار نشدن آن را در اتحاد و یکپارچگی مسلمانان و برخورد قاطع و صحیح با عوامل و دست نشانده های شیطان صفت این سنخ وقایع می داند و انتظار دارد مجامع و سازمان های بین المللی که خود را متولی برقراری صلح، حقوق بشر، مبارزه با نژادپرستی و ... میدانند در قبال این اقدامات نابخردانه سکوت نکنند و عاملین آن را محکوم و محدود نمایند.

01/13/2015
کارگاه آشنایی با پیامدهای بروز آسیب های اجتماعی نوپدید عصر روز سه شنبه مورخ 16 دیماه 93 توسط انجمن بین المللی دیدبان عدالت در سرای محله آهنگ شرقی با حضور دکتر علی مرتضوی شریف برگزار شد.

کارگاه آشنایی با پیامدهای بروز آسیب های اجتماعی نوپدید عصر روز سه شنبه مورخ 16 دیماه 93 توسط انجمن بین المللی دیدبان عدالت در سرای محله آهنگ شرقی با حضور دکتر علی مرتضوی شریف برگزار شد. 

دکتر مرتضوی در ابتدا اعیاد این ماه( ربیع الاول) را تبریک گفتند و موضوع بحث را نقش مشاوره در حل مشکلات خانوادگی بیان کردند و افزودند در دنیای امروز به واسطه صنعتی شدن، مشکلات زیادی برای خانواده ها پدید آمده است و جوامع بشری از جمله جامعه ایران که در حال گذر از یک جامعه سنتی به یک جامعه مدرن است با آسیب های فراوانی رو به رو هستند. 

در ادامه خاطر نشان کردند مدرن شدن و استفاده از ابزار تکنولوژی روز دنیا برای زندگی بشر به خصوص برای بنیان خانواده ها مشکلات جدی ای را ایجاد کرده و همین، اهمیت مشاوره و مراجعه به مشاور را آشکارتر می کند. 

ایشان افزودند پرداختن به حل مشکلات خانوادگی از دیرباز مورد توجه خانواده ها بوده است و خانواده های سنتی ایرانی با ریش سفیدی و پا در میانی بزرگان سعی در حل آن داشته اند و این امر در آن زمان بر خلاف امروز به دلیل نزدیکی خانواده ها و در کنار هم زندگی کردن و آگاهی از مشکلات هم آسان تر بود. 

ایشان در خصوص استفاده جوانان از تجارب دیگران گفتند: زوجین در امروز نیز اصرار دارند که ما از پس مشکلات خود بر می آییم و می توانیم مشکلاتمان را حل کنیم. سخت ترین و بدترین شیوه آموزش همین است که بخواهیم راهی را که دیگران رفته اند ما نیز  طی کنیم. 

وی در ادامه به ضرورت مراجعه به مشاور و دلایل آن پرداختند و آن را در چند بعد مطرح کردند: بعد آسیب های فردی، بعد آسیب های خانوادگی و بعد آسیب های اجتماعی. سرعت تکنولوژی به حدی است که اگر هم بخواهیم خود را به روز کنیم باز هم نسبت به چیزهایی که در حال آمدن است عقب می مانیم. تکنولوژی تمام ابعاد زندگی ما را متحول کرده است و بر روی روابط اجتماعی ما هم اثر گذاشته است. 

وی افزود: شبکه های اجتماعی مثل وایبر، وی چت، واتساپ، لاین و ..در تمام دنیا بر روی روابط خانوادگی تاثیر گذاشته است و موجب دور شدن خانواده ها از هم شده است. خب در اینجا چه باید کرد؟ با توجه به اینکه اینجا عطف به تجربه گذشتگانمان نیز نمی شود به دلیل اینکه در آن موقع این امور نبوده است و همین تحول روابط اجتماعی نیاز مراجعه به مشاور را ضروری می سازد. 

 وی در ادامه به یافتن ریشه مشکلات و راه حل آن پرداختند و گفتند: عدم آگاهی ما ادر استفاده از ابزار آلات ماشینی جدید موجب شده است نتوانیم روابطمان را با سایرین تنظیم بکنیم و یکی از این معضلات در خانواده¬ی امروزی بحث طلاق است که بر خلاف گذشته به یک امر عادی تبدیل شده است. چرا این مشکلات بوجود می آید به دلیل انکه قدرت تنظیم روابط نداریم، قدرت تکلم نداریم، قدرت بیان و حوصله حل مشکل نداریم و بی ارزش است.

در ادامه به اینکه در بعد آسیب های فردی، چه مشاوره از مشاور می شود گرفت پرداختند و گفتند: در بعد آسیب های فردی عوامل گوناگونی موجب جدایی زوجین از هم می شود مثل بیماری های صعب العلاج، ناباروری، عدم مهارت در روابط زناشویی و غیره. یک مشاور می تواند سطح ظرفیت و مهارتها و رفتارهای یک فرد را بالا ببرد به طوری که بتواند اهل گفتگو باشد. متاسفانه بسیاری از زن و شوهرها نمی توانند با هم حرف بزنند و مشکلات را با هم مطرح کنند و به حل آن بپردازند و در نتیجه بعد از یک مدتی روابط از هم گسسته می شود.

ایشان ادامه دادند: اما در بعد آسیب های خانوادگی که می تواند تاثیر زیادی داشته باشد الگوی تربیتی فرزندان است. اینکه اعضای خانواده چگونه با هم رفتار بکنند. پدر و مادرها نمی دانند که در برابر فرزند خردسال خود چگونه باید با هم رفتار کنند؛ به عنوان مثال مرد یک اشتباهاتی را مرتکب می شود و مادر به طور دائم به شوهر خود سرکوفت می زند و فرزندان هم این را مشاهده می کنند. پدر برای فرزندان خود چه دختر و چه پسر یک قهرمان و الگو است و او از کدام قهرمان باید الگو بپذیرد؟ قهرمانی که زیر پای مادرش لگد شده ؟! از یک قهرمان شکست خورده؟! نکته ای که هست اینکه در گذشته اختلاف سطح تحصیلات هم مانع الگو پذیری فرزند از والدین می شده اما امروز این اختلاف تحصیلاتی تا حدی برطرف شده و موجب فهم متقابل بیشتر بین فرزندان و پدر مادر شده است و در نتیجه همه ی این ها موجب از هم گسیختگی روابط است و لذا باید به مشاور رجوع کنیم و مشکلاتمان را با او مطرح کنیم.

در پایان پرسش هایی از سوی شرکت کنندگان مطرح شد که دکتر مرتضوی به آنها پاسخ دادند.


1. پایش، اطلاع رسانی و آگاهی بخشی به آحاد مردم و گروه های مرجع اجتماعی نسبت به مصادیق بی عدالتی و تبعیض در سراسر جهان و استمرار آن تا رفع ظلم و استقرار عدالت.

2. آموزش، تربیت و سازماندهی گزارشگران و دیدبانان عدالت در سرتاسر جهان.

3. مشارکت حقوقی و تامین وکیل رایگان برای دفاع از حقوق قربانیان ظلم، تبعیض، بی عدالتی و پشتیبانی حقوقی ازفعالان جبهه مقاومت و ظلم ستیزی در اقصی نقاط جهان.

4. تبیین و اطلاع رسانی عمومی در سطح داخلی و خارجی نسبت به مصادیق بی عدالتی و تبعیض ناشی از نظام سلطه و استمرار آن تا رفع ظلم و استقرار عدالت.

5.   ارائه مشاوره به دستگاه های مسئول در حوزه های تقنینی، قضایی و اجرایی در راستای  استیفای هرچه بیشتر حقوق مردم.

6.  برگزاری جلسات و کارگاههای آموزش حقوق مدنی، حقوق متهم و حقوق عمومی برای شهروندان ایرانی در مناطق مختلف کشور.

7.   راه اندازی کانونهای مردمی عدالتیاران در داخل و خارج از کشور جهت تقویت نظارت مدنی  و غیردولتی بر تحقق عدالت.

8.   حضور در همایشها و گردهم آیی های اجتماعی در عرصه بین المللی و مشارکت درفعالیتهای داوطلبانه غیردولتی در حوزه مبارزه با اشغالگری، نقض حقوق اولیه انسانی، تبعیض و استقرار عدالت پایدار جهت شناسایی و تعامل با سازمان ها و نهادهای بین المللی.

9. مشارکت و مساعدت به کاهش شکاف های ناشی از بی عدالتی در داخل و خارج از کشور.


1.       عدالت  بدون معنویت قابل تشخیص و تطبیق نبوده  ومعنویت بدون عدالت قابل گسترش نیست.

2.     تمسک به ادیان الهی تنها عقیده و برنامه اصیل برای تحقق عدالت است.

3.     مبارزه با ستم، تبعیض، بیداد و تلاش برای استقرار عدالت تکلیف الهی، انقلابی، و انسانی ماست.

4.    حاکمیت عدالت؛ اراده الهی، فطرت بشری و هدف آرمانی ماست و ما به تحقق آن یقین داریم.

5.     بزرگترین ستم بر بشریت، سلطه مکاتب مادی و تمامیت خواه بوده و مبارزه با آن، راس عدالت­خواهی است.

6.    عدالت خواهی و عدالت یاری؛ مرز جغرافیایی، نژادی و آئینی ندارد و همه انسانها در سپهر عدالت برابرند.

7.     اجرا و تحقق عدالت، یاران عادل می خواهد و احسان پیشگی برای عدالت یاران شرط ضروری است.

 بی عدالتی یکی از مهم ترین شاخصه های جهان امروز است که به خصوص بعد از تشکیل نظام دولت ملت ها نهادینه شده و انسان ها را در سراسر زمین در برگرفته و با تشکیل جوامع مبتنی بر نابرابری و قطبی شده، تبعیض و ظلم سیستماتیک را به وجود آورده است. از این رو فعالیت در حوزه رفع تبعیض و هدایت جهان به سوی عدالت، جهان عاری از ظلم و پیگیری عدالت برای همه، تعهدی اخلاقی و انسانی است.

  انجمن بین المللی دیدبان عدالت یک نهاد غیردولتی و مستقل است که توسط جمعی از دانشگاهیان، فعالان اجتماعی، حقوقدانان و حامیان برقراری عدالت، با هدف مبارزه با هرگونه مظاهر و مصادیق ظلم، تبعیض و بی عدالتی و اصلاح آن از طریق حمایت، هدایت و انسجام بخشی به فعالیت های داوطلبانه و عدالت خواهانه آحاد و تشکل های مردمی و غیردولتی، در دی ماه سال 1391 هجری شمسی تشکیل شده است.



چشم انداز عدالت

عدالت بایستی به گفتمان زنده و فراگیر برای تحقق زندگی سعادتمند، و ارتقای شاخصه های کرامت انسانی تبدیل شود.

چشم انداز انجمن

انجمن بین المللی دیدبان عدالت تلاش دارد به یکی از مؤثرترین سازمان های فعال در حوزه رصد و پایش شاخص های عدالت و مبارزه با بی عدالتی و تبعیض در سطح داخلی و بین المللی تبدیل شود.


شعار ما


عدالت برای همه، شعار محوری انجمن است که خط مشی انجمن را مشخص می کند و در راس برنامه های انجمن قرار دارد.


مأموریت ما


تلاش در جهت زنده نگاه داشتن گفتمان عدالت در جامعه و تبدیل آن به یک مطالبه عمومی و جریانی اصیل و فراگیر در میان  نخبگان، جوانان و اقشار تاثیرگذار


اهداف ما

1.  پایش مرزهای عدالت در پرتو شاخص های ملی و بین المللی.

2.  توانمند سازی مردم، گروههای مرجع اجتماعی و سازمانهای غیر دولتی داخلی و خارجی.

3.   انسجام بخشی به فعالیتهای داوطلبانه و عدالت خواهانه تشکلهای مردمی و غیردولتی در جهت مبارزه با ظلم، تبعیض و بی عدالتی


10/26/2014
اولین نشست جهانی صلح بین ادیان با حضور354 سازمان مردم نهاد از 114 کشور جهان در کره جنوبی برگزار شد که انجمن بین المللی دیدبان عدالت تنهانماینده جمهوری اسلامی ایران در این نشست حضور پیدا کرد.

نشست جهانی صلح میان ادیان 2014 (World Alliance of Religions Peace Summit) در شهر سئول کره جنوبی از 17 تا 19 سپتامبر برگزار شد. این نشست با موضوع صلح از نگاه ادیان و مذاهب برگزار شد که به گزاره هایی پیرامون صلح پرداخت.

354 سازمان و موسسه مردم نهاد از 114 کشور جهان در نشست جهانی صلح میان ادیان 2014 کره جنوبی شرکت داشتند که انجمن بین المللی دیدبان عدالت نماینده جمهوری اسلامی ایران در این برنامه بود که در قالب یک هیآت دونفره متشکل از مدیرعامل و کارشناس امور بین الملل انجمن، حضور داشتند.

نشست جهانی صلح میان ادیان میزبان بسیاری از چهره های شاخص مذهبی از سرتاسر جهان بود که البته تعدادی از ایشان در افتتاحیه برنامه که در ورزشگاه المپیک شهر سئول برگزار شد به سخنرانی پیرامون صلح و نقش دین و معنویت در تحقق و استمرار آن پرداختند.

آقای مان هی لی رئیس HWPL که برگزار کننده این برنامه بود در افتتاحیه این نشست جملات خود را با این عبارت خاتمه داد که: « صلح بدون خدا هرگز محقق نخواهد شد.»

این نشست پس از افتتاحیه دو روز دیگر نیز ادامه داشت که در روز دوم نشست های تخصصی متفاوتی پیرامون نقش ادیان در صلح و عملکرد دولت ها در تحقق صلح برگزار شد.

10/07/2013
شورای حقوق بشر در 15 مارس 2006 میلادی به عنوان جانشین کمیسیون سابق حقوق بشر اما رکن فرعی مجمع عمومی سازمان ملل متحد شکل گرفت که مقر آن در شهر ژنو سوئیس است. در این شورا ۴۷ کشور عضویت دارند و هر ساله یک سوم اعضای آن تغییر یافته و اعضای جدید به مدت سه سال دیگر انتخاب می‌شوند.

1- مختصری از تاریخچه شکل گیری و وظایف شورای حقوق بشر

شورای حقوق بشر در 15 مارس 2006 میلادی به عنوان جانشین کمیسیون سابق حقوق بشر اما رکن فرعی مجمع عمومی سازمان ملل متحد شکل گرفت که مقر آن در شهر ژنو سوئیس است. در این شورا ۴۷ کشور عضویت دارند و هر ساله یک سوم اعضای آن تغییر یافته و اعضای جدید به مدت سه سال دیگر انتخاب می‌شوند. 

شورای حقوق بشر مسئولیت ارتقاء احترام جهانی و حمایت از حقوق بشر و آزادی‌های اساسی برای همگان بدون تبعیض از هر نوع و به شیوه‌ای عادلانه و برابر و همچنین رسیدگی به وضعیت‌های ناقض حقوق بشر از جمله نقض فاحش و نظام‌مند و ارائه توصیه های لازم در این خصوص را بر عهده دارد. کارویژه های نظارتی شورای حقوق بشر نسبت به کمیسیون حقوق بشر افزایش یافته است.

یک سال پس از اولین اجلاس شورای حقوق بشر در 18 ژوئن 2007، این شورا اقدام به تصویب مجموعه‌ای مشتمل بر رویه‌ها، سازوکارها و ساختارهایی کرد که مبنای فعالیت‌های شورا را تشکیل می دهد. بر این اساس مهم‌ترین سازوکارهای پیش‌بینی شده برای انجام وظایف نظارتی شورای حقوق بشر عبارتند از: سازوکار"بررسی جهانشمول دوره‌ای" وضعیت حقوق بشر موسوم به "یو پی آر"، سازوکار "رویه‌های ویژه"، "کمیته مشورتی شورای حقوق بشر" و "رویه‌های شکایت".

2- "بررسی جهانشمول دوره ای" وضعیت حقوق بشر موسوم به یو پی آر 

یکی از امتیازات شورای حقوق بشر نسبت به کمیسیون سابق حقوق بشر همین سازوکار "بررسی دوره ای" وضعیت حقوق بشر در همه کشورهای عضو سازمان ملل متحد است. سابقاً وضعیت حقوق بشر تنها در کشورهایی که از سوی کمیسیون در مظان اتهام نقض حقوق بشر قرار داشتند، مورد بررسی قرار می گرفت. به همین دلیل برخی کشورها نسبت به این رویه کمیسیون معترض و آن را به سیاسی کاری متهم می نمودند. در فرایند اصلاح ساختار سازمان ملل متحد گرچه اصلاحات اساسی ناظر به ارکان اصلی سازمان بویژه شورای امنیت مقدور نبوده و نیست، اما برخی اصلاحات ساختاری از جمله در خصوص ساختار و آیین رسیدگی به موارد نقض حقوق بشر به صورت جایگزینی شورای حقوق بشر به جای کمیسیون سابق حقوق بشر به وقوع پیوست. 

پس از اصلاحات ساختاری و شکل گیری شورای حقوق بشر انتظار می رفت این شورا از ملاحظات سیاسی دولتها به دور مانده و به صورت منصفانه و بیطرفانه وضعیت حقوق بشر در کشورها را رصد کرده و در ارتقای جایگاه و نیز تضمین اجرای قواعد حقوق بشری بکوشد. اما این شورا نیز مانند سایر نهادهای بین المللی کاملاً اسیر دست دولتهای ذینفوذ بویژه دولتهای غربی قرار گرفته است. در چنین شرایطی تعامل و رایزنی با سازمانهای بین المللی غیردولتی که بسیاری از آنها نیز از این وضعیت چندان راضی نیستند، یکی از راهکارهای مقابله با برخوردهای سیاسی برخی دولتها در صحن شورای حقوق بشر و انعکاس واقعیت هاست. 

در این اجلاس نیز مانند سایر اجلاس های شورای حقوق بشر، وضعیت حقوق بشر در تعدادی از کشورهای عضو ملل متحد بر اساس برنامه زمان بندی شده مورد بررسی قرار گرفت. در جلسه بررسی وضعیت حقوق بشر در ازبکستان، پس از قرائت گزارش شورا در این خصوص، نماینده ازبکستان نزد شورا از اقدامات این کشور در انجام توصیه های قبلی شورا گزارش داد. سپس نمایندگان کشورهای حاضر در جلسه به اظهار نظر در مورد گزارشات قرائت شده پرداختند.

 نکته قابل ذکر این است که بر خلاف جلسات شورا در باره وضعیت حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران که بسیاری از کشورهای غربی با هیجان خاصی ادعاهایی را در مورد نقض حقوق بشر در ایران مطرح می نمایند، تعداد قابل توجهی از کشورها از جمله جمهوری اسلامی ایران بیانیه های بسیار مثبتی در باره اقدامات و تدابیر ازبکستان در انجام توصیه های ارائه شده به این کشور و تلاش آن برای رعایت و اجرای اصول و قواعد بین المللی حقوق بشر قرائت نمودند که ابعاد صوری و حمایتی بودن چنین بیانیه هایی کاملاً آشکار بود.

 ترکیب سیاسی و نه کارشناسی اعضای شورا که متشکل از نمایندگان کشورهاست، شورای حقوق بشر را مانند سلف آن یعنی کمیسیون حقوق بشر با ملاحظات سیاسی کشورهای عضو در عرصه حقوق بشر مواجه ساخته است که خواه ناخواه بررسی و ارائه گزارشهای واقعی از وضعیت حقوق بشر در کشورها را تحت تاثیر قرار داده است.     

3- برخی موضوعات مطروحه در اجلاس شورا

3-1- حقوق کودکانی که والدین آنها اعدام می گردند (موضوع قطعنامه 11/22 )

گزیده ای از نکات مهم مندرج در گزارش شورا موضوع قطعنامه 11/22 و نیز اظهارنظر های اعضای شورا در باره حقوق کودکان افراد اعدامی به شرح زیر است: 

- معمولاً افراد متعلق به طبقات اجتماعی ضعیف جامعه در معرض ارتکاب برخی جرایم بوده و به اعدام محکوم می گردند. اعدام والدین وضعیت غیرقابل قبولی را برای کودکان بوجود می آورد و زمینه انواع تبعیضات اجتماعی را در مورد آنها فراهم می نماید. بنابر این، حمایت از این کودکان ضرورت دارد و شورای حقوق بشر در جهت ممنوعیت مجازات اعدام تلاش می کند.  

نظرات آقای برترانت  (Bertrand de Crombrugghe)   از بلژیک : قطعنامه 11/22 رویکرد حقوق بشری دارد و شورای حقوق بشر مرکزی است که می تواند این موضوع را پیگیری نماید. دولتها باید مسئولیت آثار ناشی از اعدام را برعهده بگیرند.

نظرات قاضی  :(Jorge Cardona Lorence) اعدام به طور غیرمستقیم بر کودکان تاثیر مخربی دارد. منافع حیاتی کودک ایجاب می کند که موضوع مورد توجه قرار بگیرد. دولتها تعهدات حقوقی دارند که آثار اعدام بر کودکان را مورد ارزیابی قرار دهند. در زمان صدور حکم اعدام باید آثار زیر مورد ارزیابی قرار بگیرد:

o رشد اجتماعی، فکری و فرهنگی کودک؛

o منافع عالیه کودک از اولویت خاصی برخوردار است و قابل مقایسه با سایر اهداف نیست. توجه به این مهم تعهد دولت است و نه یک اقدام حاکمیتی در اختیار دولت.

o اعدام نقض حقوق کودک و نقض کنوانسیون تلقی می شود. 

خانمSandra Jones  : 

از زمان دستگیری تا اعدام والدین، وضعیت کودک تحت تاثیر قرار می گیرد. اعدام حتی در فضای خانواده آثار اجتماعی مخربی به دنبال دارد. کودکان بدون حضور بزرگسالان امکان ملاقات خصوصی در زندان با پدر خود را ندارند. آنها از حیثیت پدر خود دفاع می کنند. در ترس و اضطراب هستند. اعلام اعدام پدری که مادر را کشته است، وضعیت را وخیم تر می کند. آثار احساسی و عاطفی اعدام بر کودک گاهی به خودکشی منجر می شود. دولت حتی می تواند در حمایت از آنها از طریق قانون گذاری نقش خود را ایفا نماید. یکی از اقدامات مناسب عفو افراد محکوم به اعدام با توجه به منافع عالیه کودک است

3-2- برخی نکات اعلامیه شورا درخصوص این موضوع :

o وضعیت کودکان افراد اعدامی مورد توجه قرار نگرفته است و آمار دقیقی از تعداد و وضعیت آنها در اختیار نیست. مطالعات سازمان ملل نشان می دهد که اکثر این کودکان از طبقات ضعیف جامعه هستند. 

o آثار مجازات اعدام برای اعضای خانواده افراد اعدامی بویژه کودکان وحشتناک است. مرگ والدین از طریق اعدام برای کودکانی که دلیل آن را نمی فهمند، وضعیت مشکلی ایجاد می کند، و وضعیت تحصیلی آنها تحت تاثیر قرار می گیرد.

o معمولاً دولتها به خانواده و کودکان افراد اعدامی کمکی نمی کنند و لذا احتمال زیاد وجود دارد که آنها به خیابان کشیده شوند. لذا باید از هزاران کودک در چنین وضعیتی حمایت شود. 

o با توجه به مطالب فوق شورا درخواست لغو مجازات اعدام را دارد. از طرف دیگر، کنوانسیون حقوق کودک در ماده 37 خود اعدام کودکان زیر 18 سال را ممنوع کرده است. این مقرره باید در همه کشورها رعایت شود. 

3-3- گزارش شورا در مورد افراد جابجا شده در سوریه: گزارش آقای بیانی (Beyani)

خشونت ها در سوریه موجب کشته شدن حداقل یکصد هزار نفر شده است. مردم به طور روزانه در عذاب و درد و رنج ناشی از جنگ داخلی هستند. پناهندگان فلسطینی حتی از معاش روزانه خود محرومند. خدمات شهری مانند شبکه تامین آب و بهداشت از بین رفته است. تعداد زیادی افراد جابجا شده اند و کمک های بشردوستانه اگر چه خوب بوده اما کافی نیست. ملل متحد از مراکز بشردوستانه محلی خود استفاده می کند. 40/1 میلیارد دلار پول برای تامین نیازها لازم و ضروری است. حتی برای دوره پس از اتمام درگیری در سوریه به کمک های بشردوستانه نیاز خواهد بود. مردم سوریه حق بر پناهندگی در سرزمینهای کشورهای همجوار دارند. راه حل سیاسی و توقف درگیری ها تنها راه حل بحران سوریه است که باید با مشارکت مردم سوریه و طرفهای درگیر انجام شود. 

گزارش رئیس کمیسیون تحقیق در باره استفاده از سلاحهای شیمیایی در سوریه

شهرها توسط نیروهای دولتی بمباران می شود. گروههای مسلح افراطی بویژه مبارزان خارجی نیز مردم را مورد هدف قرار داده و قتل های غیرانسانی و کشتار جمعی مرتکب می شوند. هزاران نفر از مردم توسط این گروهها کشته شده اند. تاکنون 6 میلیون آواره وجود دارد که 2 میلیون از آنها از مرزها گذشته اند. 2 میلیون نفر خانه های خود را از دست داده اند و در داخل سوریه آواره و پناهنده هستند. ارسال کمک های بشردوستانه مانند آب و غذا به مناطق تحت محاصره به سختی انجام می شود. تعداد بازداشتی ها معلوم نیست. مردم برخی مناطق به خاطر حمایت از گروههای مسلح تحت فشارند. گاهی ارتش به بیمارستانها نیز حمله می کند. خبرنکاران توسط گروههای افراطی بازداشت می شوند.

اظهارات نماینده سوریه نزد شورا 

رئیس کمیسون تحقیق بدون بررسی دقیق و بر اساس اطلاعات رسانه ای مبالغاتی در مورد وضعیت سوریه انجام داد. 250 سند و اعلامیه به کمیسیون تحقیق داده ایم و کمیسیون همچنان چشمان خود را به واقعیت ها بسته است. چرا کمیسیون از کشورهای حامی تروریست ها اسم نمی برد. اعلام این که دولت سوریه مسئول قتل عام مردم است جای تاسف دارد و یک گزارش حرفه ای نیست. هیچ کشوری زیرساخت های خود را از بین نمی برد. از القاعده صحبت شده اما همچنان کمیسیون چشمان خود را به قتل ها و اعدام های گروه های تروریستی بسته است. سوریه به دنبال راه حل سیاسی است. ما با ایشان در مورد افراد جابجا شده همکاری کرده ایم. اما ایشان باید بگویند اطلاعات خود را از کدام منبع گرفته است. اینها اطلاعات گزینشی است. از تحریم ها که مردم عادی را هدف گرقته است، اصلاً بحث نشده است. 

اظهارات نمایندگان برخی کشورها

 نمایندگان اتحادیه اروپا، کویت ، مالزی، بحرین، کوبا، اکوادور، ترکیه، ونزوئلا، ایتالیا، رومانی، ایران، سوئیس، آلمان، روسیه، امریکا، قطر، مصر، کرواسی، امارات، مکزیم، اسلوانی، و گواتمالا و برخی دیگر در مورد گزارش ارائه شده در شورای حقوق بشر راجع به وضعیت مردم سوریه اظهار نظر کردند که فقط به بیان چند مورد اکتفا می شود:

نماینده اکوادور: ضمن محکوم نمودن کمک های خارجی به گروههای مسلح علیه کشور سوریه، اظهار داشت که  گزارش شورا بی طرفانه نبوده و سیاسی بود. برخی کشورها به دنبال بهانه ای برای مداخله نظامی در سوریه هستند.

نماینده ونزوئلا : ضمن تاکید بر تمامیت ارضی و استقلال سیاسی سوریه، از ایجاد منطقه عاری از سلاحهای کشتار جمعی در خاورمیانه حمایت نموده و اظهار داشت که ما سوریه را به عضویت در کنوانسیون منع سلاحهای شیمیایی تشویق می کنیم. شورا نمی تواند نسبت به حملات نظامی علیه لیبی، عراق، افغانستان بی تفاوت باشد.

 نماینده اتحادیه اروپا : ضمن تشکر از رئیس کمیسیون تحقیق اظهار داشت که باید کمیسیون به اطلاعات لازم دسترسی داشته باشد. نگرانی از نقض حقوق بشردوستانه از سوی دو طرف درگیری؛ لزوم توقف خشونتها بویژه خشونت جنسی؛ اشاره به نقش دیوان بین المللی کیفری در این خصوص؛ محکومیت استفاده از سلاحهای شیمیایی در سوریه که به نظر او احتمالاً کار دولت بوده است. شورای امنیت باید این موضوع را بررسی نماید. 

توکل حبیب زاده   

تهران مهرماه 1392